من از 8 جنگ سرطان جان سالم به در بردم. در اینجا 5 درس زندگی است که آموخته ام

محتوا

• درس 1: تاریخچه خانواده خود را بدانید
• درس 2: در مورد تشخیص خود بیشتر بدانید
• درس 3: تمام گزینه های خود را ارزیابی کنید و برای آنچه مناسب شماست بجنگید
• درس 4: درسهای آموخته شده را بخاطر بسپارید
• درس 5: بدن خود را بشناسید
• بردن

طی 40 سال گذشته ، من سابقه بسیار درگیر و باورنکردنی در مورد سرطان داشته ام. نه یک بار ، دو بار ، بلکه هشت بار - و با موفقیت - با این بیماری مبارزه کرده ام ، نیازی به گفتن نیست که من برای زنده ماندن طولانی و سخت جنگیده ام. خوشبختانه ، من همچنین از داشتن مراقبت های پزشکی عالی که در طول سفر از من حمایت می کردند ، خوشبخت بوده ام. و بله ، در طول راه ، من چند چیز آموخته ام.

به عنوان یک بازمانده از سرطان متعدد ، بارها با احتمال مرگ روبرو شده ام. اما من از آن تشخیص سرطان جان سالم به در بردم و حتی امروز درگیر بیماری متاستاتیک هستم. وقتی زندگی مثل من را سپری کرده اید ، آنچه در این راه یاد می گیرید می تواند به شما کمک کند تا روز بعد به موفقیت برسید. در اینجا چند درس زندگی است که من هنگام زندگی در نبردهای متعدد با سرطان آموخته ام.

درس 1: تاریخچه خانواده خود را بدانید

به عنوان یک زن جوان 27 ساله ، آخرین چیزی که انتظار دارید از متخصص زنان خود بگویید این است: "آزمایش شما مثبت شد. شما سرطان دارید. " قلب شما به گلوی شما می پرد. شما می ترسید که از دست رفته باشید زیرا نمی توانید نفس بکشید ، و با این حال ، سیستم عصبی خودمختار شما لگد می زند و هوا را نفس می کشید. سپس ، یک فکر در مغز شما رخ می دهد: مادربزرگ شما جوان تشخیص داده شد ، فقط چند ماه بعد درگذشت. او این جوان نبود ، اما آیا من به زودی می مردم؟

اولین تشخیص سرطان من به این شکل است. پس از چند نفس عمیق کشیدن ، مه گوزن در چراغهای جلو از مغز من پاک شد و من بی سر و صدا از متخصص زنان خود پرسیدم ، "چه گفتی؟" وقتی دکتر برای بار دوم تشخیص را تکرار کرد ، شنیدن استرس کمتری نداشت ، اما اکنون حداقل من توانستم نفس بکشم و فکر کنم.

من ناامیدانه سعی کردم وحشت نکنم. همچنین سخت بود كه خودم را متقاعد كنم كه یار بودن مادربزرگم در 11 سالگی به نوعی این سرطان را به وجود نیاورد. من "آن را" من فهمیدم که از طریق ژن های مادرم آن را از او به ارث بردم. دانستن این سابقه خانوادگی واقعیت من را تغییر نداد ، اما هضم واقعیت ها را آسان کرد. این امر همچنین به من اراده داد تا برای مراقبت های پزشکی بهتر که 16 سال زودتر برای مادربزرگم در دسترس نبود ، مبارزه کنم.

درس 2: در مورد تشخیص خود بیشتر بدانید

دانستن داستان مادربزرگم مرا به جنگ برای اطمینان از زنده ماندن ترغیب کرد. این به معنای پرسیدن سوال بود. ابتدا می خواستم بدانم: تشخیص من دقیقاً چیست؟ آیا اطلاعاتی وجود داشت که بتواند من را در این نبرد راهنمایی کند؟

من شروع به تماس با اعضای خانواده کردم و جزییات مربوط به مادربزرگم و برخوردی که با او داشت را جویا شدم. من همچنین از کتابخانه عمومی و مرکز منابع در بیمارستان بازدید کردم تا آنجا که می توانم اطلاعات پیدا کنم. البته بعضی از آنها کاملا ترسناک بود ، اما من همچنین فهمیدم که بسیاری از اطلاعات موجود در مورد من صدق نمی کند. این یک تسکین بود! در دنیای امروز ، اطلاعات در اینترنت نزدیک است - گاهی اوقات خیلی زیاد. من اغلب بیماران دیگر مبتلا به سرطان را هشدار می دهم تا مطمئن شوید که چه چیزی مستقیماً در تشخیص فردی شما اعمال می شود بدون اینکه در باتلاق اطلاعات غیر مرتبط کشیده شوید.

حتماً از تیم پزشکی خود به عنوان منبع نیز استفاده کنید. در مورد من ، پزشک مراقبت های اولیه من اطلاعات زیادی داشت. او بسیاری از اصطلاحات فنی در مورد تشخیص من را که من درک نکردم توضیح داد. وی همچنین اکیداً پیشنهاد کرد که برای تأیید تشخیص نظر دوم را بدست آورم زیرا این امر به من کمک می کند تا گزینه های خود را مرتب کنم.

درس 3: تمام گزینه های خود را ارزیابی کنید و برای آنچه مناسب شماست بجنگید

پس از صحبت با پزشک خانواده و متخصص ، با نظر دوم جلو رفتم. سپس ، لیستی از خدمات درمانی موجود در شهرم تهیه کردم. من پرسیدم که بر اساس شرایط بیمه و مالی خود چه گزینه هایی داشتم. آیا قادر به پرداخت هزینه های درمانی لازم برای زنده ماندن هستم؟ آیا بهتر است تومور را برید یا کل اندام را خارج کرد؟ آیا هر دو گزینه زندگی مرا نجات می دهد؟ کدام گزینه بهترین کیفیت زندگی را بعد از جراحی به من می دهد؟ کدام گزینه می تواند از بازگشت سرطان اطمینان حاصل کند - حداقل در همان مکان نیست؟

خوشحال شدم که یاد گرفتم طرح بیمه ای که طی سالهای گذشته برای جراحی مورد نیازم پرداخته بودم. اما این یک مبارزه برای بدست آوردن خواسته های من بود و احساس می کردم در مقابل آنچه توصیه می شود نیاز دارم. به دلیل سن و سال من نه یک بار بلکه دو بار به من گفتند که من خیلی جوان هستم تا بتوانم جراحی را که می خواهم انجام دهم. جامعه پزشکی فقط برداشتن تومور را توصیه کرد. می خواستم رحمم برداشته شود.

این نکته دیگر هنگام ارزیابی دقیق همه گزینه های من و انجام آنچه برای من مناسب بود ، بسیار مهم بود. من به حالت نبرد رفتم. من دوباره با پزشک خانواده ام تماس گرفتم. من برای اطمینان از داشتن پزشکی که از تصمیمات من حمایت می کند ، متخصصان را تغییر دادم. من توصیه نامه های آنها را دریافت کردم. من پرونده پزشکی قبلی را درخواست کردم که نگرانی های من را اثبات می کند. درخواست تجدیدنظر خود را به شرکت بیمه ارائه دادم. من خواستار جراحی شدم و احساس کردم بهترین کار را برای من انجام می دهد و صرفه جویی من

خوشبختانه هیئت تجدید نظر سریعاً تصمیم خود را گرفت - بخشی از آن به دلیل ماهیت تهاجمی سرطان مادربزرگ من بود. آنها توافق کردند که اگر من در واقع همان نوع سرطان را داشته باشم ، مدت طولانی زندگی نمی کردم. وقتی خواندن نامه اعطای تأیید برای پرداخت هزینه عمل جراحی که می خواستم ، از خوشحالی پریدم و مثل نوزاد گریه کردم. این تجربه اثبات این مسئله بود که من باید وکیل خودم باشم ، حتی در مواقعی که علیه دانه می جنگیدم.

درس 4: درسهای آموخته شده را بخاطر بسپارید

این چند درس اول در اولین نبرد من با "Big C" آموخته شد. آنها درسهایی بودند که برای من واضح تر بود زیرا بارها و بارها با سرطان های مختلف تشخیص داده شدم. بله ، با گذشت زمان درسهای بیشتری باید آموخت ، به همین دلیل من نیز خوشحالم که در طول مراحل یک ژورنال نگهداری کردم. این به من کمک کرد تا یاد بگیرم هر بار چه می آموزم و چگونه می توانم تشخیص را مدیریت کنم. این به من کمک کرد تا به یاد بیاورم که چگونه با پزشکان و شرکت بیمه ارتباط برقرار کردم. و همچنین به من یادآوری کرد که برای آنچه می خواستم و نیاز داشتم به مبارزه ادامه دهم.

درس 5: بدن خود را بشناسید

یکی از با ارزش ترین درسی که در طول زندگی ام آموخته ام شناخت بدن است. بیشتر افراد فقط در صورت احساس بیماری با بدن خود هماهنگ هستند. اما مهم است که بدانید بدن شما چه احساسی دارد - وقتی هیچ نشانه ای از بیماری وجود ندارد. دانستن اینکه چه چیزی برای شما طبیعی است مطمئناً به شما هشدار می دهد وقتی چیزی تغییر می کند و چه چیزی باید توسط پزشک بررسی شود.

یکی از ساده ترین و مهمترین کارهایی که می توانید انجام دهید ، انجام معاینه سالانه است ، بنابراین پزشک مراقبت های اولیه می تواند شما را در زمان بهبودی ببیند. سپس پزشک شما یک خط مقدماتی ایجاد می کند که می تواند علائم و شرایط را با هم مقایسه کند تا ببیند چه چیزی خوب پیش می رود و چه مواردی ممکن است نشان دهد که مشکلی وجود دارد. سپس آنها می توانند قبل از وخیم تر شدن مشکل ، شما را به طور مناسب کنترل یا درمان کنند. باز هم ، سابقه پزشکی خانواده شما نیز در اینجا بازی می کند. پزشک شما می داند در صورت وجود چه شرایطی با خطر بیشتری روبرو می شوید. مواردی مانند فشار خون بالا ، دیابت و بله ، حتی سرطان نیز گاهی اوقات قابل تشخیص است قبل از اینکه به یک خطر مهم برای سلامتی شما - و زندگی شما تبدیل شود! در بسیاری از موارد ، تشخیص می تواند در درمان موفقیت آمیز نیز نقش داشته باشد.

بردن

سرطان در زندگی من ثابت بوده است ، اما هنوز در یک نبرد پیروز نشده است. من به عنوان یک بازمانده از سرطان متعدد ، چیزهای زیادی آموخته ام و امیدوارم که بتوانم این درس های زندگی را که به من کمک کرده تا امروز اینجا باشم ، ادامه دهم. "The Big C" چیزهای زیادی در مورد زندگی و خودم به من آموخته است. امیدوارم این درس ها به شما کمک کند تا کمی راحت تر از پس تشخیص خود برآیید. و بهتر از این ، امیدوارم که شما هرگز مجبور به تشخیص نشوید.

آنا رنو نویسنده ، سخنران عمومی و مجری نمایش رادیویی است. او همچنین یک بازمانده از سرطان است ، که طی 40 سال گذشته چندین بار سرطان داشته است. او همچنین مادر و مادربزرگ است. وقتی او نیست نوشتن، او اغلب در حال خواندن یا گذراندن وقت با خانواده و دوستانش است.