وقتی جوراب هایم را پیدا نمی کنم چگونه می توانم یک کسب و کار را اداره کنم

محتوا

• 1. وقتی ذهنم همکاری نکند می توانم از کار دور شوم
• 2. انتخاب پروژه ها به من کمک می کند تا توجه کنم
• 3. ساختن ساعات کاری خودم کمک می کند تا توجه خود را با کارایی بیشتری جلب کنم
• 4- کاری را که دوست ندارم در اولویت قرار می دهم
• 5- وقتی احساس تمایل می کنم می توانم به کار خود ادامه دهم

بلند می شوم ، سگ ها را می روم. کمی میان وعده بگیرید و داروهایم را قورت دهید. در حالی که منتظر اثر دارو هستم ، روی کاناپه بنشینید و یک نمایش برای تماشای فیلم پیدا کنید و در حین انجام این کار ، چند ایمیل را بررسی کنید.

من حساب های شبکه های اجتماعی خود را مرور می کنم ، چند مورد تحلیلی را بررسی می کنم و برای مدتی در اینترنت مرور می کنم. به نظر می رسد یک روز زیبا و خنک ، درست است؟

باور کنید یا نکنید ، شما فقط برنامه روزمره صبح من را خوانده اید. هر روز صبح ، این همان کاری است که من انجام می دهم. این زیبایی خود اشتغالی است!

وقتی در سال 2010 با اختلال بیش فعالی و کمبود توجه (ADHD) تشخیص داده شدم ، می دیدم که چگونه علائم من - {textend} به ویژه مشکلات من با بیداری صبح - {textend} باعث ایجاد مشکلی در مشاغل سنتی می شود.

من یک کارمند عالی بودم به این معنا که وفادار ، سخت کوش و وفادار بودم. اما به موقع بودن؟ نه خیلی.

کاملاً واضح و روشن شد که من می خواهم راهی برای ایجاد شغلی پیدا کنم که با توجه به نیازهای من به عنوان یک زن ADHD مطابق با درآمد پایدار باشد.

به نوعی ، من به عنوان اولین انتخاب خود روی نوشتن قرار نگرفتم. نمی دانم چرا ، چون از دوران دبستان داستان می نوشتم.

در دوران نوجوانی جوایز و افتخارات زیادی را برای نوشتن خود به دست آوردم. با این وجود من با چگونگی ورود به دنیای نوشتن گیج شده ام و ابتدا چند مورد دیگر را امتحان کردم ، از جمله خلاصه ای از فعالیت ها با راه اندازی یک فروشگاه قلاب بافی که چندان موفق نبود.

با این حال ، یک بار قلم خود را برداشتم و وبلاگ خود را با عنوان "دختر سیاه ، کلیدهای گمشده" شروع کردم ، همه چیز در جای خود قرار گرفت. در اینجا چیزی است که باعث شده است تجارت شخصی من یک تناسب طبیعی باشد.

1. وقتی ذهنم همکاری نکند می توانم از کار دور شوم

روزهایی وجود دارد که ADHD - {textend} علی رغم تمام تلاش من - {textend} این کار را بر عهده می گیرد و من در مورد اینکه آیا می توانم آن روز کار کنم یا نه حرفی ندارم.

وقتی این اتفاق می افتد ، واقعاً کمک می کند ترس از رئیس خود که متوجه شده شما کل روز کاری نکرده اید ، نشوید. داشتن توانایی دور شدن برای چند ساعت تفاوت زیادی در بهره وری و سلامت روان من ایجاد می کند.

2. انتخاب پروژه ها به من کمک می کند تا توجه کنم

واضح است که ، هر قسمت از کار من جالب ترین چیز در جهان نیست - به عنوان مثال ، {textend} ، صورتحساب؟ متنفرم ایمیل های پیگیری می شود؟ فراموشش کن.

با این حال ، انتخاب اکثر پروژه هایی که باید انجام دهم به این معنی است که کار در مورد حفظ آنها کاملاً دردناک نیست.

من مقالاتی را که برای دیگران می نویسم ارائه می دهم. من تعیین می کنم چه محتوایی در وبلاگ من قرار دارد. اگر من روح نویس هستم ، مدتها پیش یاد گرفتم که دیگر از پروژه هایی که برای من خسته کننده بودند ، دست بردارم.

اطمینان از اینکه من فقط کاری را انجام می دهم که علاقه ام را برانگیزد ، کار را بسیار راحت تر انجام می دهد.

3. ساختن ساعات کاری خودم کمک می کند تا توجه خود را با کارایی بیشتری جلب کنم

سالهاست که به مردم می گویم مغزم قبل از ظهر روشن نمی شود ، هرچقدر زودتر از این بیدار باشم.

از آنجا که می توانم حقیقت آن را تشخیص دهم ، می توانم روز کاری خود را از ساعت 10 شروع کنم ، ایمیل ها را برگردانم و کارهای سبک را انجام دهم تا حدود ساعت 12 ، زمانی که کار عمده ای را که باید در آن روز انجام شود شروع می کنم.

4- کاری را که دوست ندارم در اولویت قرار می دهم

برای من خیلی راحت است که بنشینم و یک مقاله بنویسم و ​​درباره همه ایده هایی که در مورد هر موضوعی در هر زمان دارم کار کنم صحبت کنم. اینها مواردی است که به طور طبیعی به من می رسد.

آنچه به طور طبیعی رخ نمی دهد ، ارسال فاکتور ، پیگیری ، برنامه ریزی است. آن وظایف اداری برای من مانند میخ روی تخته ای احساس می شود.

صرف نظر از احساسی که نسبت به آنها دارم ، تکمیل شدن آنها ضروری و درست است. از آنجا که من این را در مورد خودم می دانم ، باید آن فعالیت ها را در اواخر روز بارگیری کنم.

این بدان معناست که من باید یک لیست کار داشته باشم که دقیقاً نشان می دهد چه کاری باید به طور منظم انجام شود. امیدی به استفاده از حافظه من برای یادآوری این حقایق نیست ، به خصوص اگر موارد گفته شده در یک تماس تلفنی باشد. من خواهم هرگز آن چیزها را بخاطر بسپار

بهترین راه برای همگام شدن با کاری که دوست ندارم این است که ابتدا این کار را انجام دهم ، زیرا اگر یک روز خسته شوم ، همه شرط بندی ها خاموش است.

5- وقتی احساس تمایل می کنم می توانم به کار خود ادامه دهم

مشاغل عادی در مورد ساعاتی که می توانید در آنجا حضور داشته باشید بسیار سختگیرانه است. در حالی که برای خودم کار می کنم ، این گزینه را دارم که نه تنها وقتی احساس به وجود می آید کار کنم ، بلکه می توانم با هوس و اشتیاق ادامه دهم تا کار تمام شود.

دیشب من یک تعهد بزرگ برای کار کردن در کار خود داشتم. من می توانم این کار را با کار در عصر که می توانم تمرکز بهتری داشته باشم ، انجام دهم و در طول روز می توانم آرامش داشته باشم و برای گذراندن عصر توسط لپ تاپ آماده شوم.

آیا هر روز عالی است؟ اصلا.

اما هر روز که بیدار می شوم و کاری را که دوست دارم انجام می دهم ناامیدی را که در روزهای دیگر احساس می کنم جبران می کند. اداره یک کار ساده نیست - {textend} اما تلاش برای فهمیدن اینکه من جورابم را کجا گذاشته ام نیز آسان نیست.

هر دو کارشان تمام می شود.

رنه بروکس تا زمانی که به خاطر می آورد یک فرد معمولی بوده و با ADHD زندگی می کند. او کلید ، کتاب ، مقاله ، مشق شب و عینک خود را گم می کند. وی وبلاگ خود را با نام Black Girl Lost Keys شروع کرد تا تجربیات خود را به عنوان فردی که با ADHD و افسردگی زندگی می کند به اشتراک بگذارد.