آنچه بعد از بهبود هپاتیت C من اتفاق افتاد

محتوا

• درسی هشدار دهنده
• کار در حال انجام
• مراقب خودت باش
• غذای آماده

در سال 2005 ، زندگی من برای همیشه تغییر کرد. مادرم تازه به هپاتیت C مبتلا شده بود و به من توصیه کرد که آزمایش کنم. وقتی دکترم به من گفت که من هم آن را دارم ، اتاق تاریک شد ، تمام افکارم متوقف شد و من حرف دیگری نمی شنیدم.

من نگران بودم که به بچه هایم یک بیماری کشنده بدهم. روز بعد قرار گذاشتم خانواده ام را مورد آزمایش قرار دهند. نتایج همه منفی بود ، اما این باعث نشد که کابوس شخصی من با این بیماری پایان یابد.

من شاهد هجوم هپاتیت C در بدن مادرم بودم. پیوند کبد فقط وقت او را می خرد. او سرانجام ترجیح داد پیوند عضوی دوگانه نداشته باشد و در 6 مه 2006 درگذشت.

کبد من به سرعت خراب شد. در کمتر از پنج سال از مرحله 1 به مرحله 4 رفتم که مرا وحشت زده کرد. هیچ امیدی ندیدم.

پس از سالها درمان ناموفق و فاقد صلاحیت برای آزمایشات بالینی ، سرانجام در اوایل سال 2013 برای یک آزمایش بالینی پذیرفته شدم و در اواخر همان سال درمان را آغاز کردم.

بار ویروسی من از 17 میلیون شروع شد. سه روز دیگر برای گرفتن خون برگشتم و آن را به 725 کاهش داد. در روز 5 ، من در 124 بودم و در هفت روز ، بار ویروسی ام مشخص نشد.

این داروی آزمایشی چیزی را که هفت سال قبل مادرم را کشت ، از بین برد.

امروز ، من چهار سال و نیم یک پاسخ ویروسی پایدار داشته ام. اما این یک راه طولانی بوده است.

درسی هشدار دهنده

بعد از درمان ، این دید را در ذهنم داشتم که دیگر درد نخواهم داشت ، دیگر مه مغزی نخواهم داشت و انرژی زیادی خواهم داشت.

این در اواسط سال 2014 متوقف شد ، زمانی که من تقریباً با یک مورد بد انسفالوپاتی کبدی (HE) سریعاً به بیمارستان منتقل شدم.

مصرف داروهای تجویز شده برای مه مغز و HE را متوقف کرده بودم. از آنجا که عفونت هپاتیت C بهبود یافت ، فکر کردم دیگر به آن نیازی ندارم. وقتی شروع به لغزش شدید و تنبلی کردم که دیگر نمی توانستم صحبت کنم ، کاملاً اشتباه کردم.

دخترم بلافاصله متوجه دوستی شد که توصیه کرد لاکتولوز را در سریعترین زمان ممکن از گلویم پایین بیاورد. او ترسیده و وحشت زده ، دستورالعمل های دوست را دنبال کرد و من در عرض چند دقیقه توانستم تا حدی از لک و لجبازی بیرون بیایم.

من سلامتی خود را مانند یک کشتی تنگ اداره می کنم ، بنابراین برای من این کاملا غیرمسئولانه بود. در قرار بعدی کبدی ، آنچه اتفاق افتاده بود را در تیم خود پذیرفتم و سخنرانی همه سخنرانی ها را گرفتم ، و به همین ترتیب.

برای افرادی که از درمان خارج می شوند ، مطمئن شوید که قبل از حذف یا اضافه کردن هر چیزی به رژیم خود ، با پزشک کبد خود صحبت کنید.

کار در حال انجام

من امید زیادی داشتم که پس از بهبود احساس شگفت انگیزی کنم. اما حدود شش ماه پس از درمان ، در واقع احساس بدتری نسبت به قبل و حین درمان داشتم.

خیلی خسته شده بودم و عضلات و مفاصلم درد می گرفتند. بیشتر اوقات حالت تهوع داشتم. من از بازگشت هپاتیت C با انتقام ترس داشتم.

من به پرستار کبدم زنگ زدم و او از طریق تلفن بسیار صبور و آرام بود. از این گذشته ، من شخصاً شاهد عود مجدد چندین دوست آنلاین خود بوده ام. اما بعد از آزمایش بار ویروسی ، هنوز شناسایی نشده بودم.

خیلی راحت شدم و بلافاصله حالم بهتر شد. پرستار من توضیح داد که این داروها می توانند از شش ماه تا یک سال در بدن ما باقی بمانند. هنگامی که این را شنیدم ، تصمیم گرفتم که تمام تلاش خود را برای ساختن دوباره بدن خود انجام دهم.

من تازه در نبرد همه نبردها شرکت کرده بودم و آن را مدیون بدنم بودم. زمان بازیابی تن عضله ، تمرکز روی تغذیه و استراحت بود.

من در یک سالن ورزشی محلی ثبت نام کردم و یک مربی شخصی را بر عهده گرفتم تا به من کمک کند این کار را به روشی مناسب انجام دهم تا به خودم آسیب نرسانم. بعد از سالها که نتوانستم شیشه ها یا درهای ظرف ها را باز کنم ، پس از خم شدن روی زمین و تلاش برای استراحت از خواب و نیاز به استراحت بعد از راه رفتن ، بالاخره توانستم دوباره فعالیت کنم.

قدرتم به آهستگی برگشت ، استقامتم بیشتر می شد و دیگر درد عصبی و مفصلی بدی نداشتم.

امروز ، من هنوز یک کار در دست انجام هستم. من هر روز خودم را به چالش می کشم که بهتر از روز قبل باشم. من به کار تمام وقت خود برگشته ام و می توانم با کبد مرحله 4 خود نزدیک به حالت عادی عمل کنم.

مراقب خودت باش

چیزی که من همیشه به افرادی که با من تماس می گیرند می گویم این است که مسافرت هپاتیت C با هیچکس مثل هم نیست. ممکن است علائم مشابهی داشته باشیم ، اما نحوه پاسخ بدن ما به درمان ها بی نظیر است.

از ابتلا به هپاتیت C شرم نکنید و مهم نیست که چگونه به آن مبتلا شده اید. آنچه مهم است این است که ما تحت آزمایش و درمان قرار بگیریم.

داستان خود را به اشتراک بگذارید زیرا هرگز نمی دانید چه کسی درگیر همان نبرد است. شناختن یک فرد درمان شده می تواند به هدایت فرد دیگری به آن نقطه کمک کند. هپاتیت C دیگر حکم اعدام نیست و همه ما مستحق درمان هستیم.

از روز اول و آخر درمان عکس بگیرید زیرا می خواهید روز سالهای آینده را به یاد بیاورید. اگر به صورت آنلاین به یک گروه پشتیبانی خصوصی می پیوندید ، هر آنچه را که می خوانید به دل نگیرید. صرف اینکه یک نفر یک تجربه وحشتناک با درمان یا طی بیوپسی داشته است ، به این معنی نیست که شما نیز چنین خواهید کرد.

خود را آموزش دهید و حقایق را بدانید ، اما مطمئناً با ذهن باز به سفر خود بروید. انتظار نداشته باشید که روشی خاص را احساس کنید. آنچه روزانه به ذهن خود تغذیه می کنید احساسی است که بدن شما احساس می کند.

بسیار مهم است که مراقبت از خود را شروع کنید شما مهم هستید و در آنجا کمک برای شما وجود دارد.

غذای آماده

مثبت بمانید ، متمرکز بمانید و بیش از همه ، به خود اجازه دهید که استراحت کنید و اجازه دهید که درمان و بدن شما با همه مبارزات مبارزه کند. هنگامی که یک درب درمان شما بسته می شود ، درب بعدی را بزنید. به کلمه نه اکتفا نکنید. برای درمان خود بجنگید!

کیمبرلی مورگان بوسلی رئیس بنیاد بونی مورگان برای HCV است ، سازمانی که وی به یاد مادر فقیدش ایجاد کرد. کیمبرلی یک بازمانده از هپاتیت C ، مدافع ، سخنران ، مربی زندگی افراد با هپاتیت C و مراقبان ، وبلاگ نویس ، صاحب مشاغل و مادر دو بچه شگفت انگیز است.