نحوه شناسایی و برخورد با یک ذهنیت قربانی

محتوا

• چه شکلی است؟
• پرهیز از مسئولیت پذیری
• به دنبال راه حل های احتمالی نیست
• احساس ناتوانی
• خودگویی منفی و خودشکنی
• عدم اعتماد به نفس
• ناامیدی ، عصبانیت و کینه
• از کجا آمده است؟
• ضربه گذشته
• خیانت
• وابستگی کد
• دستکاری - اعمال نفوذ
• چگونه باید پاسخ دهم؟
• از برچسب زدن خودداری کنید
• حد و مرز تعیین کنید
• برای یافتن راه حل ها راهنمایی کنید
• تشویق و اعتبار سنجی را ارائه دهید
• در نظر بگیرید که آنها از کجا آمده اند
• اگر من فردی باشم که ذهنیت قربانی داشته باشم؟
• خط آخر

ما شامل محصولاتی هستیم که فکر می کنیم برای خوانندگان ما مفید هستند. اگر از طریق پیوندهای موجود در این صفحه خرید کنید ، ممکن است کمیسیون کمی بدست آوریم. این روند ماست.

آیا کسی را می شناسید که به نظر می رسد تقریباً در هر شرایطی قربانی می شود؟ ممکن است آنها ذهنیت قربانی داشته باشند که گاهی اوقات سندرم قربانی یا عقده قربانی نامیده می شود.

ذهنیت قربانی به سه باور اصلی متکی است:

• اتفاقات بد رخ می دهد و ادامه خواهد داشت.
• افراد یا شرایط دیگر مقصر هستند.
• هرگونه تلاش برای ایجاد تغییر ناموفق خواهد بود ، بنابراین تلاش کردن هیچ فایده ای ندارد.

ایده ذهنیت قربانی در فرهنگ پاپ و گفتگوی گاه به گاه مورد توجه بسیاری قرار می گیرد تا به افرادی اشاره کند که به نظر می رسد در منفی فرو رفته و دیگران را مجبور می کنند.

این یک اصطلاح پزشکی رسمی نیست. در حقیقت ، اکثر متخصصان بهداشت به دلیل لکه ننگی که در اطراف آن است ، از آن اجتناب می کنند.

افرادی که احساس می کنند غالباً در حالت قربانی شدن گرفتار می شوند انجام دادن منفی زیادی بیان کنید ، اما درک درد و پریشانی مهم اغلب به این طرز فکر دامن می زند.

چه شکلی است؟

ویکی بوتنیک ، یک درمانگر مجازات ازدواج و خانواده (LMFT) در تارزانا ، کالیفرنیا ، توضیح می دهد که مردم وقتی نقش "قربانی" را پیدا می کنند که "در این باور فرو روند که دیگران باعث بدبختی آنها شده اند و هیچ کاری نمی کنند تغییری ایجاد کنند" خود را شناسایی می کنند.

این باعث می شود که احساس آسیب پذیری کنند ، که می تواند منجر به احساسات و رفتارهای دشوار شود. در اینجا نگاهی به برخی از موارد

پرهیز از مسئولیت پذیری

به گفته بوتنیک ، یک نشانه اصلی عدم پاسخگویی است.

این ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• سرزنش در جای دیگر
• بهانه آوردن
• مسئولیت نگرفتن
• واکنش به بیشتر موانع زندگی با "این تقصیر من نیست"

اتفاقات بد واقعاً اتفاق می افتد ، اغلب برای افرادی که کاری نکرده اند که شایسته آنها باشند. قابل درک است که افرادی که یکی پس از دیگری با مشکل روبرو می شوند ممکن است باور کنند که دنیا برای جلب آنها بیرون است.

اما بسیاری از موقعیت ها انجام دادن شامل درجات مختلفی از مسئولیت شخصی است.

به عنوان مثال از دست دادن شغل را در نظر بگیرید. درست است که برخی از افراد بدون دلیل خوب شغل خود را از دست می دهند. همچنین اغلب این موارد وجود دارد که عوامل اساسی خاصی در آن سهیم هستند.

شخصی که نتواند آن دلایل را در نظر بگیرد ممکن است از این تجربه بیاموزد یا رشد کند و در نهایت دوباره با همان وضعیت روبرو شود.

به دنبال راه حل های احتمالی نیست

همه موقعیت های منفی کاملاً غیرقابل کنترل نیستند ، حتی اگر در ابتدا به این شکل باشند. اغلب ، حداقل برخی اقدامات کوچک وجود دارد که می تواند منجر به بهبود شود.

افرادی که از یک مکان قربانی می آیند ممکن است علاقه چندانی به تلاش برای ایجاد تغییرات نشان ندهند. آنها ممکن است پیشنهادات کمک را رد کنند ، و ممکن است به نظر برسد که آنها فقط علاقه دارند که برای خودشان متاسف شوند.

کمی وقت صرف غرق شدن در بدبختی لزوماً ناسالم نیست. این می تواند به تأیید و پردازش احساسات دردناک کمک کند.

اما این دوره باید یک نقطه پایان مشخص داشته باشد. پس از آن ، مفیدتر است که برای بهبود و تغییر کار کنید.

احساس ناتوانی

بسیاری از افرادی که احساس قربانی شدن می کنند معتقدند فاقد قدرت تغییر وضعیت خود هستند. آنها از احساس فرومایگی لذت نمی برند و دوست دارند همه چیز خوب پیش برود.

اما زندگی همچنان موقعیت هایی را به سمت آنها پرتاب می کند که از منظر آنها نمی توانند کاری برای موفقیت یا فرار انجام دهند.

بوتنیک می گوید: "مهم است که به تفاوت بین" عدم تمایل "و" عدم توانایی "توجه داشته باشیم. او توضیح می دهد که برخی از افرادی که احساس می کنند قربانی هستند ، تصمیم خود را آگاهانه انتخاب می کنند تا سرزنش خود را تغییر داده و جرم کنند.

اما در عمل ، او معمولاً با افرادی کار می کند که درد روانی عمیقی دارند که تغییر را واقعاً غیرممکن می کند.

خودگویی منفی و خودشکنی

افرادی که با ذهنیت قربانی زندگی می کنند ممکن است پیام های منفی را که با توجه به چالش هایی که پیش رو دارند پیشنهاد دهند.

احساس قربانی شدن می تواند در باورهایی مانند:

• "هر اتفاق بدی برای من می افتد."
• "من نمی توانم کاری در این مورد انجام دهم ، پس چرا سعی کنم؟"
• "من شایسته اتفاقات بدی هستم که برای من اتفاق می افتد."
• "هیچ کس به من اهمیت نمی دهد."

هر دشواری جدید می تواند این ایده های مفید را تقویت کند تا زمانی که محکم در مونولوگ درونی خود جای بگیرند. با گذشت زمان ، گفتگوی منفی با خود می تواند به انعطاف پذیری آسیب برساند و بازگشت به عقب از چالش ها و بهبود آن را دشوارتر می کند.

گفتگوی منفی با خود اغلب همراه با خرابکاری های شخصی است. افرادی که اعتقاد دارند خود-گفتاری آنها معمولاً زندگی راحت تری دارند. اگر آن گفتگو با خود منفی باشد ، احتمالاً آنها به طور ناخودآگاه هر تلاشی را که می توانند برای تغییر انجام دهند ، خرابکاری می کنند.

عدم اعتماد به نفس

افرادی که خود را قربانی می دانند ممکن است با اعتماد به نفس و عزت نفس مبارزه کنند. این می تواند احساس قربانی شدن را بدتر کند.

آنها ممکن است چیزهایی مانند "من به اندازه کافی باهوش نیستم تا شغل بهتری پیدا کنم" یا "من به اندازه کافی استعداد موفقیت ندارم" فکر می کنند. این دیدگاه ممکن است آنها را از تلاش برای پیشرفت مهارت هایشان یا شناسایی نقاط قوت و توانایی های جدید که می تواند به آنها در رسیدن به اهدافشان کمک کند ، باز دارد.

کسانی که سعی می کنند در جهت آنچه می خواهند و شکست می خورند تلاش کنند ، ممکن است یک بار دیگر خود را قربانی شرایط ببینند. لنز منفی که آنها خود را با آن مشاهده می کنند ، دیدن هر احتمال دیگری را دشوار می کند.

ناامیدی ، عصبانیت و کینه

ذهنیت قربانی می تواند بهزیستی عاطفی آسیب برساند.

افراد با این طرز فکر ممکن است احساس کنند:

• ناامید و عصبانی از جهانی که علیه آنها به نظر می رسد
• ناامید در مورد شرایط آنها هرگز تغییر نمی کند
• وقتی معتقدند عزیزان اهمیتی نمی دهند ، صدمه می بینند
• کینه توزی از افرادی که شاد و موفق به نظر می رسند

این احساسات می تواند سنگینی بر افرادی که معتقدند همیشه قربانی خواهند شد ، ساخت و خشمگین می شوند ، درصورتی که به آنها پرداخته نشود. با گذشت زمان ، این احساسات ممکن است به موارد زیر کمک کند:

• انفجارهای عصبانی
• افسردگی
• انزوا
• تنهایی

از کجا آمده است؟

افراد بسیار کمی - در صورت وجود - ذهنیت قربانی را صرفاً به دلیل توانایی خود در پیش می گیرند. این اغلب در چند چیز ریشه دارد.

ضربه گذشته

از نظر یک فرد خارجی ممکن است فردی با ذهنیت قربانی بیش از حد چشمگیر باشد. اما این طرز فکر اغلب در پاسخ به بزه دیدگی واقعی شکل می گیرد.

این می تواند به عنوان روشی برای کنار آمدن با سو abuse استفاده یا ضربه ظاهر شود. رو به رو شدن با یک شرایط منفی پس از دیگری می تواند این نتیجه را محتمل کند.

همه افرادی که شرایط آسیب زا را تجربه می کنند ، ذهنیت قربانی را توسعه نمی دهند ، اما مردم به اشکال مختلف در برابر مشکلات واکنش نشان می دهند. درد عاطفی می تواند احساس کنترل فرد را مختل کرده و باعث احساس درماندگی شود تا جایی که احساس گرفتاری و تسلیم شود.

خیانت

خیانت در اعتماد ، به ویژه خیانت های مکرر ، همچنین می تواند احساس قربانی شدن در افراد را ایجاد کند و اعتماد به دیگران را برای آنها سخت کند.

اگر به عنوان مثال مراقب اصلی شما ، از کودکی به ندرت تعهد خود را به شما پیگیری می کند ، ممکن است برای شما دشوار باشد که به دیگران در این خط اعتماد کنید.

وابستگی کد

این طرز فکر می تواند در کنار وابستگی کد نیز توسعه یابد. یک فرد وابسته به کد ممکن است اهداف خود را فدای حمایت از شریک زندگی خود کند.

در نتیجه ، آنها ممکن است از اینکه هرگز به آنچه نیاز دارند ، بدون تصدیق نقش خود در شرایط ، ناامید و رنجیده شوند.

دستکاری - اعمال نفوذ

به نظر می رسد برخی از افرادی که نقش قربانی را بر عهده می گیرند از سرزنش دیگران به خاطر مشکلاتی که ایجاد می کنند ، شلاق زدن و احساس گناه در دیگران و یا دستکاری دیگران برای همدردی و توجه ، لذت می برند.

بوتنیک پیشنهاد می کند ، رفتار سمی مانند این ممکن است بیشتر در ارتباط با اختلال شخصیت خودشیفته باشد.

چگونه باید پاسخ دهم؟

تعامل با شخصی که همیشه خود را قربانی می داند می تواند چالش برانگیز باشد. آنها ممکن است از پذیرفتن مسئولیت اشتباهات خود امتناع ورزند و در صورت خراب شدن مشکلات دیگران را سرزنش کنند. آنها ممکن است همیشه از خود فرومایه به نظر برسند.

اما به یاد داشته باشید که بسیاری از افرادی که با این طرز فکر زندگی می کنند با حوادث سخت یا دردناک زندگی روبرو شده اند.

این بدان معنا نیست که شما باید مسئولیت آنها را بپذیرید یا اتهامات و سرزنش ها را بپذیرید. اما سعی کنید اجازه دهید همدلی پاسخ شما را راهنمایی کند.

از برچسب زدن خودداری کنید

به طور کلی برچسب ها مفید نیستند. "Victim" یک برچسب مخصوصاً شارژ شده است. بهتر است از مراجعه به عنوان یک قربانی خودداری کنید یا بگویید که او مانند یک قربانی رفتار می کند.

در عوض ، سعی کنید (دلسوزانه) رفتارها یا احساسات خاصی را که مشاهده می کنید ، بیاورید ، مانند:

• شکایت کردن
• تغییر سرزنش
• قبول نکردن مسئولیت
• احساس گیر افتادن یا ناتوانی
• احساس اینکه هیچ چیزی تفاوتی ایجاد نمی کند

این امکان وجود دارد که شروع یک مکالمه به آنها فرصتی بدهد تا احساسات خود را به روشی مولد بیان کنند.

حد و مرز تعیین کنید

برخی از انگ های مربوط به ذهنیت قربانی مربوط به روشی است که مردم گاهی اوقات دیگران را به خاطر مشکلات سرزنش می کنند یا در مورد چیزهایی که نتیجه نداده اند گناه می کنند.

بوتنیک می گوید: "شما ممکن است مرتباً متهم شوید ، گویی که روی پوسته های تخم مرغ راه می روید ، یا مجبور شوید برای موقعیت هایی که احساس می کنید هر دو مسئولیت دارید ، عذرخواهی کنید.

کمک یا حمایت از کسی که به نظر می رسد دیدگاه او با واقعیت تفاوت زیادی دارد ، اغلب دشوار است.

بوتنیک اگر به نظر شما قضاوت کننده یا متهم کننده باشد ، ترسیم مرزها می تواند به شما کمک کند: "تا آنجا که می توانید از منفی بودن آنها جدا شوید و مسئولیت را به آنها بسپارید."

هنوز هم می توانید نسبت به کسی دلسوزی و مراقبت داشته باشید حتی اگر گاهی نیاز به فضا گرفتن از او داشته باشید.

برای یافتن راه حل ها راهنمایی کنید

ممکن است بخواهید از عزیز خود در برابر شرایطی که ممکن است بیشتر احساس قربانی شود ، محافظت کنید. اما این می تواند منابع عاطفی شما را تخلیه کرده و وضعیت را بدتر کند.

گزینه بهتر می تواند ارائه کمک باشد (بدون اینکه چیزی برای آنها اصلاح شود). این کار را می توانید در سه مرحله انجام دهید:

1. اعتقاد آنها را بپذیرید که نمی توانند کاری در این زمینه انجام دهند.
2. از آنها بپرسید می خواست اگر آنها مجبور بودند برای انجام کاری قدرت داشته باشند ، انجام دهند.
3. به آنها کمک کنید تا روشهای احتمالی دستیابی به آن را به ذهن متبادر کنند.

به عنوان مثال: "من می دانم که به نظر می رسد هیچ کس نمی خواهد شما را استخدام کند. این باید واقعاً ناامیدکننده باشد. شغل ایده آل شما چگونه است؟ "

بسته به پاسخ آنها ، ممکن است آنها را تشویق کنید که جستجوی خود را گسترده یا محدود کنند ، شرکت های مختلف را در نظر بگیرند یا زمینه های دیگری را امتحان کنند.

به جای توصیه مستقیم ، ارائه پیشنهادات خاص یا حل مشکل برای آنها ، به آنها کمک می کنید تا بفهمند ممکن است در واقع خودشان ابزاری برای حل آن داشته باشند.

تشویق و اعتبار سنجی را ارائه دهید

همدلی و تشویق شما ممکن است منجر به تغییر فوری نشود ، اما آنها هنوز هم می توانند تغییری ایجاد کنند.

تلاش كردن:

• اشاره به مواردی که آنها در آن مهارت دارند
• برجسته کردن دستاوردهای آنها
• یادآوری محبت شما
• تأیید احساسات آنها

افرادی که فاقد شبکه و منابع پشتیبانی قوی برای کمک به آنها در مقابله با ضربه هستند ، ممکن است مشکل بیشتری برای غلبه بر احساس قربانی شدن داشته باشند ، بنابراین تشویق عزیز خود برای گفتگو با یک درمانگر نیز می تواند کمک کند.

در نظر بگیرید که آنها از کجا آمده اند

افرادی که ذهنیت قربانی دارند ممکن است:

• احساس ناامیدی
• اعتقاد دارند که آنها پشتیبانی نمی کنند
• خود را سرزنش می کنند
• نداشتن اعتماد به نفس
• عزت نفس پایینی دارند
• مبارزه با افسردگی و PTSD

این احساسات و تجربیات دشوار می تواند پریشانی عاطفی را افزایش دهد و ذهنیت قربانی را حتی برای غلبه بر آن سخت تر کند.

داشتن ذهنیت قربانی رفتار بد را بهانه نمی کند. تعیین محدودیت برای خود مهم است. اما همچنین درک کنید که ممکن است اتفاقات خیلی بیشتری از آنهایی که تمایل به توجه دارند ، رخ دهد.

اگر من فردی باشم که ذهنیت قربانی داشته باشم؟

بوتنیک می گوید: "هر از گاهی احساس جراحت و زخمی شدن ، نشانه ای سالم از ارزش شخصی ماست."

اما اگر اعتقاد دارید که همیشه قربانی شرایط هستید ، دنیا با شما غیرمنصفانه رفتار کرده است ، یا اینکه اشتباهی رخ داده تقصیر شما نیست ، صحبت با یک درمانگر ممکن است به شما کمک کند تا سایر احتمالات را تصدیق کنید.

اگر با سو abuse استفاده یا آسیب دیگری روبرو شده اید بهتر است با یک متخصص آموزش دیده صحبت کنید. اگرچه ترومای درمان نشده ممکن است به احساس مداوم بزه دیدگی کمک کند ، اما همچنین می تواند به موارد زیر کمک کند:

• افسردگی
• مسائل مربوط به رابطه
• طیف وسیعی از علائم جسمی و عاطفی

یک درمانگر می تواند به شما کمک کند:

• دلایل اساسی ذهنیت قربانی را کشف کنید
• روی خود شفقت کار کن
• نیازها و اهداف شخصی را شناسایی کنید
• برنامه ای برای دستیابی به اهداف ایجاد کنید
• دلایل احساس ناتوانی را کشف کنید

به گفته Botnick ، ​​كه توصیه می كند "رشته های خود را بكشید" ، كتاب های خودیاری همچنین می توانند راهنمایی هایی ارائه دهند.

خط آخر

ذهنیت یک قربانی می تواند ناراحت کننده باشد و چالش هایی ایجاد کند ، هم برای کسانی که با آن زندگی می کنند و هم برای افرادی که در زندگی آنها زندگی می کنند. اما می توان با کمک یک درمانگر و همچنین دلسوزی و مهربانی زیاد به آن غلبه کرد.

Crystal Raypole قبلاً به عنوان نویسنده و سردبیر Good Good درمانی کار کرده است. رشته های مورد علاقه وی شامل زبان ها و ادبیات آسیایی ، ترجمه ژاپنی ، آشپزی ، علوم طبیعی ، مثبت بودن جنسیت و بهداشت روانی است. به ویژه ، او متعهد است که به کاهش لکه ننگ در مورد مسائل بهداشت روان کمک کند.