آیا یک خانه آشفته باعث بدتر شدن افسردگی شما می شود؟

محتوا

• چگونه محیط شما وضعیت موجودیت شما را منعکس می کند
• نظافت نوعی احترام به خود است
• شروع از کوچک
• تأثیر بلند مدت
• بردن

تا زمانی که به خاطر می آورم دوره های افسردگی شدید را تجربه کرده ام.

در بعضی مواقع ، افسردگی شدید به معنای بیرون رفتن هر شب ، تا حد ممکن مست شدن و شکار چیزی (یا کسی) بود تا مرا از خلأ داخلی دور کند.

در بعضی مواقع دیگر ، ماندن در لباس خواب من و گذراندن روزها ، گاهی هفته ها ، تماشای پرخاشگری از تختخواب من در Netflix بود.

اما صرف نظر از این که آیا من در یک دوره تخریب فعال یا خواب زمستانی منفعل بوده ام ، بخشی از افسردگی من ثابت مانده است: خانه من همیشه به نظر می رسید که گردبادی در آن شکسته است.

چگونه محیط شما وضعیت موجودیت شما را منعکس می کند

اگر تا به حال افسرده شده اید ، احتمالاً کاملاً با توانایی قدرتمند افسردگی در از دست دادن تمام انرژی و انگیزه آشنا هستید. فقط فکر دوش گرفتن احساس می کند که یک تلاش ماراتن نیاز دارد. بنابراین تعجب آور نیست که خانه یک فرد به شدت افسرده به شکل ستاره ای نیست. مال من قطعاً از این قاعده مستثنی نبود.

برای سالها ، محیط من بازتاب کاملی از وضعیت روحی من بود: بی نظم ، بی روح ، بی نظم و پر از اسرار شرم آور. من از لحظه ای که هرکسی بخواهد بیاید می ترسیدم زیرا می دانستم که این یکی از دو چیز است: یک چالش تمیزکاری به ظاهر غیرقابل غلبه ، یا لغو برنامه های شخصی که برایم مهم است. دومی در 99 درصد مواقع برنده شد.

من با این ایده بزرگ شدم که افسردگی به اندازه ضعف یک بیماری قانونی نیست. در صورتی که فقط تلاش بیشتری بکنم قابل جبران است. من آنقدر شرمنده شدم که نتوانستم خودم را از آن بیرون بکشم ، تمام تلاشم را می کردم تا آن را پنهان کنم. لبخندهای جعلی ، علایق ساختگی ، خنده های جعلی را می خوانم و به دوستان و خانواده خود می گویم که چقدر احساس خوشبختی و اطمینان دارم. در واقعیت ، من مخفیانه احساس ناامیدی می کردم و گاهی خودکشی می کردم.

متاسفانه ، اگر کسی وارد آپارتمان من شود ، نمای من که روزانه برای نگهداری آن کار می کردم خراب می شد. آنها می دیدند که ظروف کثیف در ظرفشویی غرق می شوند ، لباس های پراکنده ، وفور شیشه های شراب خالی و تپه های آشغال در هر گوشه جمع می شود. بنابراین ، من از آن اجتناب کردم.من می توانم برنامه هایم را بشکنم ، بهانه بگیرم و خودم را به عنوان یک شخص عمیقاً شخصی ترجیح دهم که مردم ترجیح ندهند ، علی رغم این واقعیت که من به چیزی بیش از اینکه مردم بیایند نیاز نداشتم.

نظافت نوعی احترام به خود است

پس از سالها این عملکرد که به احتمال زیاد کسی را برای ثبات من قانع نمی کند ، عبارتی را شنیدم که بعداً فهمیدم کاتالیزور یک تغییر بزرگ زندگی است:

نظافت نوعی احترام به خود است.

این کلمات شروع به تغییر دیدگاه من کردند ، و به من فهمیدند که تا حدی محیط خود را نادیده گرفته ام ، زیرا احساس می کردم کاملاً تهی شده است. اما بیشتر ، من اولویت بندی برای آن را نمی دانستم. قبض های من به تاخیر افتاده بود ، بیشتر روزها تلاش می کردم خودم را به کار خود برسانم و روابطم به طور جدی از عدم مراقبت و توجه من رنج می برد. بنابراین ، به نظر نمی رسید تمیز کردن آپارتمان من در بالای کارهای من باشد.

اما معنای آن عبارت ساده به من چسبید. نظافت نوعی احترام به خود است. و شروع به زنگ زدن به راست و واقعی تر در چشم ذهن من کرد. وقتی به آپارتمانم نگاه می کردم ، شروع به دیدن آشفتگی کردم که در آن واقعاً چیست: عدم احترام به خود.

شروع از کوچک

در حالی که به نظر می رسید رفع روابط بسیار چالش برانگیز است و جلب رضایت در کار من غیرممکن به نظر می رسد ، هر روز صرف کمی وقت برای مراقبت از آپارتمان احساس می کنم چیزی ملموس است که می توانم برای ارتقا well رفاه خود انجام دهم. بنابراین ، این همان کاری است که من انجام دادم.

من شروع به کوچک شدن کردم ، می دانستم که اگر یک باره خیلی زیاد بخورم ، فلج افسردگی را فرا می گیرد. بنابراین ، من متعهد شدم که هر روز فقط یک کار خوب برای آپارتمان خود انجام دهم. ابتدا همه لباسهایم را جمع کردم و در یک دسته انداختم و این برای روز اول بود. روز بعد ظرف ها را تمیز کردم. و من همینطور ادامه می دادم ، هر روز کمی بیشتر کار می کردم. در واقع فهمیدم که با انجام هر روز کار جدید ، کمی انگیزه بیشتری برای تصاحب روز دیگر دارم.

با گذشت زمان ، این انگیزه در انرژی لازم برای نگهداری از خانه ای به اندازه کافی تمیز جمع شد که دیگر احساس شرم نمی کردم. و من فهمیدم که از خودم خجالت نمی کشم.

تأثیر بلند مدت

من نمی دانستم که هرج و مرج خانه ام چقدر روی سلامتی من تأثیر می گذارد. برای اولین بار پس از سالها ، می توانستم از خواب بیدار شوم و بلافاصله با افسردگی خود به شکل بطری های شراب خالی و جعبه های قدیمی برداشت مواجه نشوم. در عوض ، من یک فضای منظم را دیدم. این احساس قدرت و توانایی من را منعکس می کند.

این تسکین ناچیزی که تجربه کردم فقط برای الهام بخشیدن به ادامه کار کافی بود. هنگامی که آپارتمان من تمیز شد ، شروع به فکر کردن در مورد دکوراسیون آن کردم. من عکسهایی را آویزان کردم که لبخندم می زد ، روتختی خود را از چیزی بهم ریخته و به رنگی روشن و رنگارنگ تبدیل کردم و سایه های خاموشی پنجره هایم را برداشتم تا برای اولین بار پس از سالها خورشید وارد شود.

آزاد کننده بود. و ، همانطور که مشخص شد ، این تغییر ساده توسط علم پشتیبانی می شود. یک مطالعه منتشر شده در بولتن شخصیت و روانشناسی اجتماعی نشان می دهد افرادی که خانه های خود را بهم ریخته یا ناتمام توصیف می کنند ، در طول روز افزایش خلق و خوی افسرده را تجربه می کنند. از طرف دیگر ، افرادی که خانه های خود را منظم توصیف می کنند - حدس می زنید - افسردگی خود را کاهش می دهند.

بردن

از بین مبارزات بی شماری که افراد با این وضعیت روبرو هستند ، سازماندهی منزل یکی از ملموس ترین مواردی است که می توانید به آن بپردازید. علم حتی پیشنهاد می کند که با انجام این کار ، احساس قدرت و سلامت بیشتری خواهید کرد.

من کاملاً درک می کنم که تبدیل یک فاجعه بی نظم به خانه ای که از آن احساس خوبی می کنید ، می تواند یک کار بزرگ غیرممکن باشد ، به ویژه هنگامی که در افسردگی هستید. اما به یاد داشته باشید که این یک مسابقه نیست! همانطور که گفتم ، من به سادگی با قرار دادن تمام لباس هایم در یک دسته شروع کردم. بنابراین ، از کوچک شروع کنید و فقط آنچه می توانید انجام دهید. انگیزه به دنبال خواهد داشت.