عاشق شوهرت هم منو اذیت کرد

محتوا

• بررسی برای

توسط الکس الکساندر برای YourTango.com

من مال معشوقم و معشوق من مال من است. روی میز غذاخوری Greasy Spoon روبروی هم می نشینیم و برای لمس دستها روی میز می رویم و انگشتان شست را با لطافت نوازنده ویولن نوازش می کنیم. ما باید لمس کنیم، همیشه لمس کنیم. ما شوخی می کنیم و می خندیم ، صحبت می کنیم ، در ستایش خالص می نشینیم. من هر اینچ صورت او را می شناسم و او هر اینچ صورت من را می شناسد. من غذای او را سفارش می دهم (یک وافل بلژیکی در طرف نرم ، یک بشقاب بیکن ترد) و او غذای من را سفارش می دهد (یک دسته کوتاه ، بدون کره ، یک کاسه میوه ، یک طرف بیکن ترد اضافی). ما در عشقمان کنار هم می نشینیم و هر ثانیه لذت می بریم.

اتومبیلی بیرون می آید و نگاه گذرا را به او نشان می دهد. نگاه کمی بیش از حد طول می کشد. زن و شوهر داخل ماشین می آیند و او هر حرکت آنها را دنبال می کند. دو غرفه پشت سر ما می نشینند. لحظه ای خیره می شود ، سپس دستانش را از روی میز برمی دارد. تقسیم انگشت حلقه اش نور را می گیرد و مرا به یاد شکنجه ای می اندازد که اغلب وقتی با هم هستیم پنهان می کنم. سریع از ترس در جیبش می‌چرخد و نوار عروسی پلاتینی‌اش را روی انگشتش می‌کشد. قلبم به هم ریخته است ما قبض را دریافت می کنیم و هزینه غذای ناتمام خود را پرداخت می کنیم. بیرون ، عذرخواهی می کند. هیچ نمی گویم و تنها با گریه به خانه می روم.

مطالب بیشتر از YourTango: 6 روش ازدواج مدرن شام است (به گفته یک چندجمله ای)

شما فکر می کنید پس از سه سال آشنایی با یک مرد متاهل ، من به این کار عادت کرده ام.

اما هنوز هم به اندازه اولین باری که با یکی از بستگان او برخورد کردیم ، می سوزد و من مجبور شدم در پشت خواربار فروشی "پشت پرتقال ها پنهان شوم". در حقیقت ، این یک اتفاق نادر بود. شاید این باعث بدتر شدن آن شده است؟ من هرگز به طور قطع نمی دانم. من فکر می کنم تقصیر از من است. اگر هرگز اجازه نمی دادم اوضاع پیشرفت کند ، زمانی که ما نیاز داشتیم رابطه مان را پنهان کنیم یا حسادت را حس کنیم وقتی او به خانه نزد همسرش می رفت ، مثل همیشه احساس درد می کرد.

پس چرا این کار را کردم؟ چرا کسی این کار را می کند؟ در آغاز همه چیز ، مزایای موقعیت با خوشحالی در ذهنم شناور شد. آزادی را تصور کنید! عدم مسئولیت متعهد را تصور کنید! من زنی مطمئن و با اعتماد به نفس بودم و حاضر نبودم زندگی ام را به خاطر یک رابطه و هر چیزی که با آن همراه بود به خطر بیاندازم. مانند اکثر زنان مدرن ، من احساس می کردم فقط برای یک چیز به یک مرد احتیاج دارم و شیوه زندگی مشترک آن چیز نیست. بنابراین فکر کردم ، چه کسی بهتر از یک مرد متاهل است؟ علاوه بر این ، یک مرد متاهل با بچه ها! او با همسر و خانواده اش مسئولیت داشت. هیچ صبح ناخوشایندی وجود نخواهد داشت ، هیچ تماس تلفنی یا پیامکی دائمی وجود نخواهد داشت. من می توانستم تمام فضایی را که می خواستم داشته باشم و هیچ شکایتی از طرف او نشنوم. این کار آسان و بدون استرس خواهد بود.

اما آنچه که به عنوان یک رابطه ساده و بدون پیوند (یا حداقل توهم یکی) شروع شد ، بسیار بیشتر شکل گرفت. شما هرگز نمی توانید کیک خود را داشته باشید و آن را نیز بخورید. شاید این ضربه الکتریسیته ای بود که هر دوی ما هنگام ملاقات و دست دادن با هم احساس کردیم ، یا شاید درک متقابل ما از مشکلات دیگران بود. در هر صورت ، ما متکی به یکدیگر بودیم. زمانی که یکی از ما نیاز به حمایت داشت، ما طرفدار یکدیگر شدیم. و دوستی گاه به گاه با مزایا به یک رابطه دلسوزانه و عاشقانه تبدیل شد. می توانستم شفق قطبی را در چشمانش ببینم که وقتی من را دید، و او می توانست درخشش چشمانم را ببیند. ما از درون و بیرون همدیگر را می شناختیم، زندگی مان آنقدر به هم گره خورده بود که تشخیصشان سخت بود.

بیشتر از YourTango: Yikes! 7 سرنخ غول پیکر شما محکوم به نابودی است

اما روی مشکلات این نوع روابط حساب نکردم.

فکر می کردم همه چیز را فهمیده ام. من انتظار نداشتم که به او نیاز پیدا کنم. توقع نداشتم وقتی با هم نبودیم دلم براش تنگ بشه، توقع نداشتم انقدر به بچه هاش وابسته بشم که حس خانواده بودن داشته باشن و قطعا انتظار نداشتم عاشق بشم. یا اینکه او عاشق من شود. چیزی که من فکر می کردم می تواند چیزی ساده باشد در نهایت یک عامل استرس زا بود. باید پنهان می شدیم. زمان با هم بودن ما مدام کوتاه می شد تا همسرش متوجه نشود. من حسود و عصبانی و دیوانه وار عاشق بودم ، و گاهی اوقات ، آنقدر صدمه دیده بودم که به سختی می توانستم بایستم. از نفر دوم صف بودن متنفرم ، در حالی که بودم. او به من داستان های بزرگی می گفت که چگونه یک روز تمام وقت با هم خواهیم بود. او را ترک می کرد و با من بود. بخش کوچکی از من او را باور کردند ، اما بقیه من بهتر می دانستم. با این حال من هنوز موندم ما چنان ارتباط شدیدی داشتیم که من متقاعد شده بودم زندگی بدون او بسیار بدتر از تحمل رنج و مشقت به اشتراک گذاشتن مرد من است. مانند بسیاری از چیزهای دیگر در زندگی من، رابطه ما با اشعار آهنگی که احساس می کردم وضعیت ما را توصیف می کند، نقطه گذاری شد.

سرزمین شکر ، "بمان": تحمل تحمل / دوست داشتن مردی که باید با او شریک باشی درد بسیار زیادی است. The Wreckers، "Leave the Pieces": می گویی نمی خواهی به من صدمه بزنی، نمی خواهی اشک هایم را ببینی / پس چرا هنوز اینجا ایستاده ای و فقط غرق شدنم را تماشا می کنی ... تصمیمت را نمی گیری / مرا می کشی و وقتت را تلف می کنی. نیکل کریک، "من باید بهتر می دانستم": عشق شما به معنای دردسر از روزی بود که ما ملاقات کردیم / شما هر دستی را بردید ، من هر شرط بندی را باختم. گروه زک براون ، "آب و هوای سردتر": و تعجب می کند که آیا عشق او به اندازه کافی قوی است که او را مجبور به ماندن کند / او با چراغ های عقب جواب می دهد / از پنجره می درخشد.

گوش دادن به آنها حالم را بهتر کرد. این به من اطمینان داد که کسی همان کارهایی را که من انجام دادم پشت سر گذاشته است، که در شکنجه تنها نبودم. اما حتی از طریق موسیقی ، می توانم احساس کنم که همه چیز شروع به تجزیه می کند. شروع کردم به وسواس زندگی او با او. آنها چه میکردند؟ کجا می رفتند؟ آیا او بیشتر از او با من تفریح ​​می کرد؟ به هر حال چه چیزی در مورد او عالی بود؟ عشق ما به هم قوی بود، اما رابطه به هم ریخته بود. من می دانستم که باید چه کار کنم، به همان اندازه که سعی کردم آن را نادیده بگیرم.

بیشتر از YourTango: The Smokin 'Hot Night شوهر من و من وانمود کردم که غریبه هستم

در غروب گرم ماه مارس ، آن را به پایان رساندم.

سرما هوا را ترک کرده بود و بهار آمدن من را سرشار از قدرت و انگیزه کرد تا سخت ترین کاری را که می دانستم انجام دهم انجام دهم. اشکهایم به اندازه اولین رعد و برق سال جاری سرازیر شد.

"چی میگی؟" او از من پرسید. گفتم: "فکر می کنم دارم از تو جدا می شوم."

او فشار داد: "شاید شما باید بیشتر در مورد آن فکر کنید." من به او گفتم: "من به نتیجه متفاوتی نمی رسم. تمام شد."

و همین بود. هیچ شکوه و جلایی نداشت. فقط حقیقت سرد ساده ما در روزهای آینده کم صحبت کردیم و سرانجام بدون هیچ ارتباطی محو شد. در سکوت، دنیای من در حال پایان بود. من از عشق، زندگی دست کشیدم. تمام روز در رختخواب بودم و چیزی نمی خوردم. دوستان و خانواده ام گیر کرده بودند. آنها نمی دانستند چه خبر است ؛ تنها چیزی که آنها می دانستند افسردگی به ظاهر غیر ضروری من بود. در میان بحث‌های مشاوره، آغوش‌های آزمایشی و تلاش‌هایی برای مجبور کردنم به غذا خوردن، به این طرف و آن طرف رفتم تا کار کنم. در نهایت ، من هنوز شکسته بودم. تنها چیزی که بدتر از تحمل این وزنه سنگین است ، خود حمل آن است.

بیشتر از YourTango: 10 سوال مهم که همسر آینده شما باید بتواند به آنها پاسخ دهد

و بعد زنگ زد.

او می خواست من بدانم همسرش همه چیز را می داند. اینکه او مرا دوست داشت و بدون من نمی توانست کار کند. اما او آماده نبود. میتونم صبر کنم لطفا او به من نیاز داشت. وقتی بچه هایش دوباره به مدرسه می رفتند ، او با من بود. او در سپتامبر با من خواهد بود. بله، البته صبر می کنم. او عشق من بود.

چند ماه بعد طوفان شادی و تردید بود. ما تقریباً هر روز با هم بودیم، همانطور که یک رابطه پنهان به شما اجازه می دهد با هم باشید. او از رویاهای بلندمدت صحبت کرد، در مورد خانه آینده ما و سفرهایی که خواهیم داشت و در نهایت بچه دار شدن. دلم برایش تنگ شده بود و می خواستم به او اعتماد کنم. مغز من بهتر می دانست. من نشسته بودم و به امید چنگ زده بودم و او را در حال خرید مبلمان جدید با همسرش تماشا می کردم. آنها یک ماشین جدید گرفتند. او یک منظره‌ساز استخدام کرد و شروع به تعمیرات خانه‌اش کرد. من دوشنبه تا جمعه ، نه تا پنج دوست دختر شدم. آن چهل ساعت در هفته که همسرش کار می کرد، او مال من بود. او مرا دوست داشت و مرا می پرستید و از آینده ما می گفت. اما شهریور آمد و سپتامبر گذشت. خورشید و ماه طلوع و سقوط کردند. و من هنوز تنها بودم.

او به من گفت که در ماه سپتامبر با هم خواهیم بود. بنابراین هر اول سپتامبر منتظر می مانم. به همان غذاخوری Greasy Spoon می روم و منتظر او می مانم. برای عشق من. و با گذشت سالها ، امید من از بین نمی رود. ساده لوحانه قوی می ماند. شاید روزی بعد از این همه زمان از دست رفته ، او به من بپیوندد و سپتامبر من فرا برسد.

بیشتر از YourTango: 5 REAL (و کاملا تکان دهنده) دلایل استخدام مردان روسپی

این مقاله در ابتدا به عنوان من زن دیگر هستم و شوهرت را دوست دارم به من لطمه می زند ، نیز در YourTango.com ظاهر شد

بررسی برای