یافتن تناسب اندام مرا از آستانه خودکشی بازگرداند

محتوا

• بررسی برای

افسرده و مضطرب ، از پنجره خانه خود در نیوجرسی به همه افرادی که با خوشحالی در زندگی خود حرکت می کردند ، نگاه کردم. من متعجب بودم که چگونه می توانم در خانه خودم زندانی شوم. چگونه به این مکان تاریک رسیده بودم؟ چگونه زندگی من تا این حد از ریل دور شده بود؟ و چگونه می توانستم همه چیز را به پایان برسانم؟

درسته. من به جایی رسیده بودم که آنقدر احساس ناامیدی می کردم که حتی بیشتر از آن چیزی که بخواهم اعتراف کنم به خودکشی فکر می کردم. افکار به سرم زدند. چیزی که با افکار تاریک شروع شد به تدریج تبدیل به تاریکی شدیدی شد که تمام ذهنم را فرا گرفت. تنها چیزی که فکر می کردم این بود که چقدر از خودم و زندگیم متنفرم. و چقدر دلم می خواست همه چیز به پایان برسد. هیچ فرار دیگری از اندوه و درد ندیدم.

افسردگی من با مشکلات زناشویی شروع شد. وقتی من و همسر سابقم برای اولین بار با هم آشنا شدیم، همه چیز عاشقانه بود. روز عروسی ما یکی از شادترین روزهای زندگی من بود و فکر می کردم این تازه شروع یک زندگی طولانی و زیبا با هم بود. البته من فکر نمی کردم که ما کامل هستیم ، اما تصور می کردم که با هم کنار می آییم. ترکها تقریباً بلافاصله شروع به نشان دادن کردند. آنقدر نبود که ما مشکلاتی داشتیم - همه زوج‌ها با هم مشکل دارند، درست است؟ - نحوه برخورد ما با آنها بود. یا بهتر بگوییم چگونه ما نکرد با آنها برخورد کند به جای صحبت کردن و ادامه دادن، فقط همه چیز را زیر فرش جارو کردیم و وانمود کردیم که مشکلی وجود ندارد. (در اینجا سه ​​مکالمه وجود دارد که باید قبل از گفتن "من انجام دهم.")

سرانجام ، انبوه مسائل زیر فرش آنقدر بزرگ شد که به کوه تبدیل شد.

با گذشت ماه ها و بالا رفتن تنش ، من احساس خستگی کردم. سر و صدای سفید ذهنم را پر کرده بود ، نمی توانستم تمرکز کنم و نمی خواستم خانه ام را ترک کنم یا کارهایی را انجام دهم که قبلاً از آنها لذت می بردم. من متوجه نشدم که افسرده شده ام. در آن زمان ، تنها چیزی که می توانستم فکر کنم این بود که دارم غرق می شوم و هیچ کس آن را نمی بیند. اگر شوهر سابقم متوجه غم و اندوه من شده بود ، آن را ذکر نکرد (به طور کلی در رابطه ما) و به من کمک نکرد. احساس می کردم کاملا گم شده و تنها هستم. این زمانی بود که افکار خودکشی شروع شد.

با این حال، با وجود اینکه همه چیز بسیار وحشتناک به نظر می رسید، مصمم بودم تلاش کنم تا ازدواجم را نجات دهم. طلاق چیزی نبود که حتی بخواهم به آن فکر کنم. در میان مه افسردگی، تصمیم گرفتم که مشکل واقعی این است که به اندازه کافی برای او خوب نیستم. شاید ، من فکر می کردم ، اگر تناسب اندام و زیبایی داشته باشم ، او مرا به گونه ای دیگر ، با روشی که به من نگاه می کرد ، می دید و عاشقانه باز می گشت. من قبلاً هرگز به تناسب اندام علاقه نداشتم و مطمئن نبودم که از کجا شروع کنم. تنها چیزی که می دانستم این بود که هنوز نمی خواهم با مردم روبرو شوم. بنابراین من شروع به ورزش و انجام تمرینات خانگی با یک اپلیکیشن روی گوشی خود کردم.

این کار نکرد-حداقل نه به روشی که در ابتدا برنامه ریزی کرده بودم. من تندرست تر و قوی تر شدم اما شوهرم دور ماند. اما در حالی که به او کمک نکرد بیشتر مرا دوست داشته باشد، همانطور که به ورزش ادامه می دادم، آرام آرام متوجه شدم که این کار کمک می کند. من عشق ورزیدن خودم. عزت نفس من سالها بود که وجود نداشت. اما هر چه بیشتر تمرین می‌کردم، جرقه‌های کوچک قدیم را بیشتر می‌دیدم.

سرانجام ، جسارت خود را به خرج دادم تا چیزی را خارج از خانه ام امتحان کنم-کلاس تناسب اندام رقص با چوب. این چیزی بود که همیشه برای من سرگرم کننده به نظر می رسید و معلوم شد که بسیار عالی است (اینجاست که چرا باید یکی را هم امتحان کنید). شروع کردم به شرکت در کلاس های چند بار در هفته. اما هنوز یک قسمت از آن برایم سخت بود: آینه های کف تا سقف. از نگاه کردن به آنها متنفر بودم. من از همه چیز درباره خودم متنفر بودم ، بیرون و داخل. من هنوز محکم در چنگال افسردگی خود بودم. اما کم کم داشتم پیشرفت می کردم.

پس از حدود شش ماه ، مربی من به من نزدیک شد و به من گفت که در قطب واقعاً خوب هستم و باید به معلم شدن فکر کنم. من طبقه بودم اما همانطور که در مورد آن فکر می کردم، متوجه شدم که او چیز خاصی را در من می بیند که من نمی دیدم - و ارزش دنبال کردن را داشت.

بنابراین من در فیتنس قطبی آموزش دیدم و معلم شدم و متوجه شدم که علاقه واقعی دارم، نه فقط به آن یک نوع تمرین، بلکه به طور کلی برای تناسب اندام. من عاشق آموزش مردم و الهام بخشیدن و تشویق آنها در سفرهای خود بودم. من چالش امتحان چیزهای جدید را دوست داشتم.اما بیشتر از همه دوست داشتم که چگونه یک عرق خوب سر و صدای مغزم را خاموش کرد و به من کمک کرد تا لحظه ای شفافیت و آرامش را در زندگی بسیار پرفراز و نشیب پیدا کنم. در حین تدریس ، نگران ازدواج ناموفق خود یا هر چیز دیگری نبودم. در خانه هیچ چیز تغییر نکرده بود-در حقیقت ، اوضاع بین من و شوهرم بدتر شده بود-با این حال در ورزشگاه احساس قدرت ، قوی و حتی شادی می کردم.

مدت کوتاهی بعد ، تصمیم گرفتم که تمرینات شخصی و گواهینامه های تناسب اندام گروهی ام را دریافت کنم تا بتوانم کلاس های بیشتری مانند کیک بوکسینگ و بارر را آموزش دهم. در کلاس صدور گواهینامه آموزش شخصی، با مریلیزابت آشنا شدم، زنی که به سرعت به یکی از نزدیکترین دوستان من تبدیل شد. ما تصمیم گرفتیم که The Underground Trainers، یک استودیوی آموزشی شخصی در رادرفورد، نیوجرسی، را با هم باز کنیم. تقریباً در همان زمان ، من و شوهرم رسماً از هم جدا شدیم.

با وجود اینکه از ازدواجم بسیار خراب بودم ، اما روزهای طولانی ، تاریک و تنهایی من پر از هدف و روشن بود. من تماس خود را پیدا کردم و این برای کمک به دیگران بود. من به عنوان فردی که شخصاً با افسردگی دست و پنجه نرم می کرد ، متوجه شدم که استعداد تشخیص غم در دیگران را دارم ، حتی زمانی که آنها سعی می کردند آن را در پشت نمای شاد پنهان کنند ، مانند همیشه. این توانایی همدلی باعث شد که مربی بهتری باشم. می‌توانستم بفهمم که تناسب اندام بسیار بیشتر از یک تمرین ساده است. این مربوط به نجات جان خود شما بود. (در اینجا 13 فایده ذهنی ثابت شده از ورزش وجود دارد.) ما حتی تصمیم گرفتیم شعار تجاری خود را "زندگی سخت است اما تو هم همینطور" برای ارتباط با دیگران که ممکن است در شرایط مشابه دشواری قرار بگیرند ، ایجاد کنیم.

در نوامبر 2016، طلاق من قطعی شد و آن فصل ناخوشایند زندگی من بسته شد. و در حالی که من هرگز نمی گویم که از افسردگی خود "درمان" شده ام، اما عمدتاً از بین می رود. این روزها بیشتر از آنچه هستم خوشحالم. من تا اینجا آمده ام، تقریباً نمی توانم زنی را بشناسم که همین چند سال پیش به فکر خودکشی بود. اخیراً تصمیم گرفتم که سفر خود را از لبه پرتگاه با یک خالکوبی به یادگار بگذارم. من کلمه "لبخند" را با خط نوشتم و "i" را با "؛" جایگزین کردم. نقطه ویرگول نشان دهنده پروژه نقطه ویرگول، یک پروژه بین المللی آگاهی از سلامت روان است که هدف آن کاهش حوادث خودکشی و کمک به افرادی است که با بیماری روانی دست و پنجه نرم می کنند. من کلمه "لبخند" را انتخاب کردم تا به خودم یادآوری کنم که وجود دارد همیشه دلیلی برای لبخند زدن هر روز، فقط باید دنبالش بگردم. و این روزها، یافتن این دلایل چندان سخت نیست.

بررسی برای