چگونه احساس ناراحتی می کنید برای سقط جنین که پشیمان نیستید

محتوا

• غم از دست دادن یک بارداری پیش بینی شده قلبی
• احساس اینکه از دست دادن بارداری بعد از یک نوزاد سالم دوم به دنیا می آید
• به اشتراک گذاشتن حقیقت اندوه سقط جنین ، غم پشیمانی نیست

The Other Side of Grief یک سریال درباره قدرت در حال از دست دادن زندگی است. این داستانهای قدرتمند شخص اول دلایل و روشهای زیادی را که ما با آن اندوه را تجربه می کنیم و حرکت به یک عادی جدید را کشف می کنند.

تابستان هرگز نخواهد بود که تابستان دومین بارداری خود را به یاد نمی آورم.

با تعجب از اینکه چقدر سریع تصور کردیم ، فوراً متوجه تغییرات در بدنم شدم. با این حال من هم آگاه بودم که چیزی متفاوت است - کاملاً درست.

پس از سونوگرافی اولیه در ماه ژوئیه که بارداری قابل اثبات است ، سعی کردم احساس شهود نگران کننده را با هیجان جایگزین کنم.

ما اوت اوت ، در اواخر ماه اوت ، یک پیک نیک عصر در ساحل با او در شکم داشتیم. پیراهن زایمان صورتی را که در فروشگاه تحویل گرفتم ، پوشیدم ، به عنوان شوهرم و پسر تقریبا 2 ساله ما در شن و ماسه بازی ساندویچ خوردم.

من به این فکر کردم که پس از ورود دخترمان ، خانواده ما چگونه به نظر برسند.

غربالگری ناهنجاری ها ، که توسط مامای ما با توجه به سن من در آن زمان - تقریباً 35 سالگی - پیشنهاد شده بود ، یک هفته دیگر طول کشید. من مضطرب بودم اما امیدوارم.

گرچه شاید تصور می کردم خبر بدی را دریافت کنم ، اما تصوری نداشتم که یک ماه بعد بارداری به پایان برسد.

مطمئناً هرگز تصور نمی کردم که پس از تشخیص خونسردی ناهنجاری های بزرگ ناشی از تریزومی 18 یا سندرم ادواردز ، زندگی بارداری را در بدن خود دشوار کرده باشم ، که این امر زندگی او را دشوار کرده است.

از طریق درمان - چه به خودم و چه با همسرم - می توانم نتیجه دومین بارداری خود را به عنوان یک واقعه آسیب زای در سفر به پدر و مادر ، درک کنم که تأثیر عمیقی بر من گذاشت.

غم از دست دادن یک بارداری پیش بینی شده قلبی

من می خواهم برای افرادی که ممکن است سعی کنند روایت من را تغییر دهند ، بسیار روشن باشد. این "تروما بعد از سقط جنین" نیست.

من آرزو نمی کنم که تصمیم دیگری گرفته ام و تصمیم خود را زیر سوال نبرم ، اگرچه تصمیم گیری سختی بود.

این پشیمان نیست که به گلویم می پیوندد. این غم و اندوه است که گفته می شود ، "این بارداری احتمالاً آن را نخواهد کرد. اگر منجر به تولد زنده شود ، ممکن است کودک شما هرگز از بیمارستان خارج نشود. اگر او از بیمارستان خارج شود ، به احتمال زیاد تولد اول نخواهد داشت. "

این از دست دادن چیزی است که زمانی تصور می شد.

به نظر می رسد اکنون ساده و بی تکلف بوده است که خانواده خود را با یک دختر و یک پسر تصور می کردیم ، همانطور که مال من در حال رشد بود. اما فکر می کنم وقتی دختر شدی ، طبیعی است که خودت را به عنوان یک مادر تصور کنی.

من در حال رشد یک دختر خوب کاتولیک که هرگز قصد سقط جنین را نداشته ام ، قبل از اینکه این انتخاب به من تبدیل شود ، ننگی از سقط را درونی کرده بودم.

در مورد رشد جنسی و بارداری کمی صحبت کردیم. من ، مانند بسیاری ، از درک این موضوع که خیلی می تواند اشتباه پیش بیاید ، شوکه شدم. و مطمئنا ، من هرگز در مورد بسیاری از دلایلی که ممکن است نیاز به سقط جنین داشته باشید ، آموخته ام.

کلمات "کودک من" برای من دشوار است که در رابطه با چیزی که من را ملاقات نکرده ام ، استفاده کنم. با این حال ، برای اینکه نتوانستم او را ملاقات کنم ، مجبور شدم مادرش شوم.

من یک بارداری را پایان دادم تا کودک من مجبور به تحمل آن نشوند. من یک فرصت داشتم که کاری برای او درست کنم - به او آرامش بدهم و او و فرزندم را که در حال حاضر زنده است از مرگ غمناک ، خیلی زود ، یا حتی زندگی غمناک تر از لوله‌ها و دردها نجات دهم.

من بعداً در ماه سپتامبر ، سه روز پس از 35 سالگی خداحافظی کردم.

بعد از سقط جنین ، سعی کردم بدون تصدیق درد خودم ، به جلو حرکت کنم. به نظر می رسد بعضی از افراد قادر به از بین بردن ضرر هستند و یا به نوعی احساس می کنند که باید بتوانند آن را کاهش دهند ، به جلو حرکت می کنند انگار هیچ اتفاقی نیفتاده است. این همان کاری است که من سعی کردم انجام دهم.

احساس اینکه از دست دادن بارداری بعد از یک نوزاد سالم دوم به دنیا می آید

تا نوامبر ، دوباره باردار شدم. ما در ابتدا فقط به چند نفر نزدیک به ما گفتیم. اما بعداً ، پس از شروع به گفتن خبرهای شاد به مردم ، نتوانستم كمك كنم اما درمورد اتفاقات اول چه چیزی را برای آنها بیان كنم.

که من یک بارداری را از دست داده ام - برنامه من برای یک دختر بچه.

با طی این روند فهمیدم که احساس غم و اندوه معلق و مبهم کردم. من شروع به اشتیاق و پیوند معنوی کردم که در آن حقیقت من لازم نیست پنهان شود یا شرمنده شود.

هنگامی که فرزند دومم به دنیا آمد ، آیین های من به او اهمیت می دادند و از زنده بودن او شگفت زده می شدند. یکبار که تقریباً دو سال بعد از او پرستاری را متوقف کردم ، دوباره با تنها ضرر و زیان قبلی مواجه شدم.

در ارتباط با دیگران که دچار کاهش حاملگی شده اند ، احساس آرامش کردم.

تجربیات ما متفاوت است ، اما ما یک اشتراک مشترک داریم: یکبار آنجا چیزی رفته بود که اکنون از بین رفته است ، کسی که هرگز به خانه نیامده است. برای ما ، والدین نمی توانند و نخواهد بود بی گناه و بدون اضطراب.

پسران من هنوز جوان هستند ، اما آنها اکنون می دانند که بین آنها تقریباً یک نوزاد دیگر وجود داشته است. پسر بزرگتر من اخیراً تقریباً نجوا می کند - نامی که سه سال پس از ترک بدنم به او دادم ، "N-I-N-A" بود.

ما در مورد راه مردم و حیواناتی که دوستشان داریم نمی توانستیم دوام بیاوریم ، اما وقتی آنها را در قلب خود ارج می نهیم ، آنها فرشته می شوند.

وقتی در مورد او به آنها گفتم ، نمی توانم بگویم کودکی درگذشت. آنچه من به آنها می توانم بگویم این است که یک حاملگی وجود دارد که نمی تواند یک بدن کامل شود ، که تمام بدن ها زمان های مختلفی را زندگی می کنند ، و برخی متاسفانه تاکنون به دنیا نیامده اند.

کوچکترین پسر من درک کاملی دارد که اگر به خاطر غم و اندوهی که پیش از او اتفاق افتاد نبود ، او به کسی که می شد تبدیل نمی شد. اگر من سقط جنین نکردم ، خانواده ما خانواده ما نخواهد بود.

با یافتن قدردانی از فرزندان ، به من کمک کردم تا با غم و اندوه آنچه که از دست داده بود مقابله کنم.

به اشتراک گذاشتن حقیقت اندوه سقط جنین ، غم پشیمانی نیست

به نظر می رسد برای افراد دشوار است که بدانند سقط جنین در غیاب پشیمانی با ناراحتی همراه است.

در حالی که پشیمان نیستم از تصمیم من برای خاتمه بارداری ، چیزهایی وجود دارد که من پشیمان هستم.

پشیمان می شوم که وقت نگذاشتم و راه هایی برای سوگواری از دست دادن خود در هنگام وقوع پیدا کردم. پشیمان می شوم که شوهرم مجبور شد در لابی منتظر بماند ، زیرا شاید سخت ترین تجربه زندگی ام را تجربه کنم ، و تنها منتظر ماندن دهانه رحم در یک اتاق قبل از عمل باشم ، انقباضات من قوی تر می شود و سرانجام با چرخیدن به داخل اتاق با جعبه پلاستیکی قرمز.

من همیشه پشیمان نخواهم شد که بپرسم چه اتفاقی می افتد پس از برداشتن بدن از بدنم. پشیمان می شوم که برای آسایش نتوانستم به ایمانم متوسل شوم.

از دست دادن حاملگی در سه ماهه دوم می تواند احساس غم و اندوه کند. تاول های ما هنوز بزرگ و گرد نیستند. افراد خارج از بدن ما همیشه درک نمی کنند که اتصال که رشد می کند ، بدون توجه به طول حاملگی ، پیوندی عمیق است.

احساس خالی بعد از رفتنش را می دانستم ، حتی اگر پوست من هرگز او را لمس نکرد.

او فقط در فضاهای تاریک بدن من جایی که قبلاً به عنوان جنین زندگی می کرده بود ، یک نوزاد گمشده شد. او به شکلی که قلبم را لمس کرد ، فرشته شد.

من در مورد این می نویسم ، زیرا مانند همه چیز در زندگی ، سقط جنین می تواند پیچیده باشد.

غالباً حس کردن داستان من یا ایجاد فضای مناسب برای همه قطعات آن برای من دشوار است. اما من می دانم که صحبت کردن در مورد از دست دادن من به من کمک می کند تا بقیه زندگی ام را جبران کنم.

من آن کلمه را می دانم ضرر - زیان برای روایت من مهم است زیرا به من کمک کرد تا اندوه خود را پیدا کنم. و گفتن این کلمه برای من مهم است سقط جنین زیرا این حقیقت من است ، و به اشتراک گذاشتن آن ممکن است دریچه دیگری را برای خودش فراهم کند.

آیا می خواهید داستانهای بیشتری را از افرادی که در حال عادی شدن هستند ، بخوانید زیرا با لحظات غم و اندوه غیرمنتظره ، تغییر دهنده زندگی و گاهی اوقات تابویی روبرو می شوند؟ سری کامل را بررسی کنید اینجا.

ژاکی مورتون نویسنده مستقل و دولا است که در ماساچوست زندگی می کند و در آنجا عاشق رقص و خوردن پیتزا با خانواده است. لطفاً او را ملاقات کنید سایت اینترنتییا روی توییتر.