من از داشتن یک خانواده نمی ترسیدم. من از دست دادن یکی ترسیده بودم

محتوا

• روبرو شدن با ترس علی رغم از دست دادن
• تلاش برای باردار شدن یک ماشین غلتکی است
• یادگیری زندگی با ترس و شادی - همزمان

پس از تحمل این همه ضرر ، مطمئن نبودم که برای مادر شدن آماده هستم. سپس من یک نوزاد را از دست دادم. این چیزی است که من یاد گرفتم.

اولین باری که باردار شدیم تا حدی تعجب آور بود. داشتیم فقط چند هفته قبل "دروازه بان را کشید" و هنگامی که علائم را شروع کردم در ماه عسل بودیم. با آمیزه ای از انکار و ناباوری به آنها سلام کردم. مطمئناً حالت تهوع و سرگیجه داشتم ، اما تصور می کردم جت لگ است.

وقتی پریودم 2 روز تأخیر داشت و سینه هایم درد می گرفت ، ما می دانستیم. ما قبل از گرفتن تست بارداری قدیمی حتی از سفر خود کاملاً درب عقب نبودیم.

خط دوم در ابتدا مشخص نبود ، اما شوهر من شروع به گوگل کردن کرد. "ظاهراً یک خط یک خط است!" او تابش را تأیید کرد. بعد به والگرین زدیم و سه آزمایش دیگر مشخص شد - ما باردار بودیم!

روبرو شدن با ترس علی رغم از دست دادن

من بیشتر زندگی ام بچه نمی خواستم. راستش را بخواهید ، تا وقتی که با شوهرم آشنا نشدم حتی آن را یک احتمال می دانستم. به خودم گفتم دلیل این امر استقلال من بود. شوخی کردم که به این دلیل است که بچه ها را دوست ندارم. من وانمود کردم که حرفه من و سگم کافی است.

چیزی که به خودم اجازه اعتراف نمی دادم این بود که وحشت کردم. می بینید که من در طول زندگی متحمل خسارات زیادی شده ام ، از مادر و برادرم گرفته تا چند دوست و خانواده نزدیک تر. مهم نیست که انواع خساراتی که ممکن است مرتباً با آنها روبرو شویم ، مانند حرکت مداوم یا زندگی در یک زندگی که همیشه تغییر می کند.

شوهرم آنقدر مطمئن بود که بچه می خواهد و من خیلی مطمئن بودم که می خواهم با او باشم ، این امر مرا مجبور کرد که با ترس هایم روبرو شوم. با این کار فهمیدم این نیست که خانواده نمی خواهم. از از دست دادن آنها می ترسیدم.

بنابراین ، وقتی این دو خط ظاهر شد ، احساس خشنودی نمی کردم. این وحشت محض بود. من ناگهان در تمام زندگی خود بیش از هر چیز این کودک را می خواستم و این بدان معنی بود که چیزی برای از دست دادن دارم.

مدت زیادی از آزمایش مثبت ما نگذشته بود که متاسفانه ترس ما متوجه شد و ما سقط کردیم.

تلاش برای باردار شدن یک ماشین غلتکی است

آنها قبلاً به شما توصیه می کردند قبل از تلاش مجدد ، سه دوره کامل دوره صبر کنید. اکنون فکر می کنم که آیا این ارتباط کمی با ریکاوری بدن و بیشتر با وضعیت روانی فرد دارد ، اما من مدام می شنیدم که تلاش فوری در واقع ایده خوبی است. که بدن پس از از دست دادن بارورتر است.

البته ، هر شرایطی متفاوت است و شما باید در مورد انتخاب زمان مناسب خود با پزشک خود مشورت کنید ، اما من آماده بودم. و من می دانستم اکنون چه می خواهم. این زمان بسیار متفاوت بود. من همه کارها را درست انجام خواهم داد قرار نبود چیزی را به حال خود رها کنم.

شروع به خواندن کتاب و تحقیق کردم. من "در نظر گرفتن باروری برای تو" از تونی وکسلر در عرض چند روز از جلد تا جلد دیگر را خواندم. من یک دماسنج خریدم و با دهانه رحم و مایع دهانه رحم بسیار صمیمی شدم. وقتی تازه از دست دادن کنترل کامل گذشته بودم ، این احساس کنترل می کرد. من هنوز درک نکردم که از دست دادن کنترل اولین طعم مادر شدن است.

ما یک چرخه طول کشید تا چشم گاو نر را بزنیم. وقتی بعد از دیدن فیلمی درباره پسری و سگش نتوانستم گریه را متوقف کنم ، من و شوهرم یک نگاه آگاهانه داشتیم. می خواستم صبر کنم تا این بار تست کنم. فقط یک هفته تاخیر ، فقط برای اطمینان.

من هر روز صبح دمای خود را ادامه می دادم. دما در تخمک گذاری افزایش می یابد و اگر به جای کاهش تدریجی در مرحله لوتئال (روزهای بعد از تخمک گذاری تا پریود) بالا بماند ، این یک شاخص قوی برای باردار بودن است. مال من به میزان قابل توجهی بالا بود ، اما چند فروند هم وجود داشت.

هر روز صبح یک غلتک کوچک بود. اگر درجه حرارت بالا بود ، من ذوق زده می شدم. وقتی غوطه ور شد ، وحشت کردم. یک روز صبح کاملاً زیر خط پایه من فرو رفت و من مطمئن شدم که دوباره سقط می کنم. تنها و با اشک ، با تست به دستشویی دویدم.

نتایج من را شوکه کرد.

دو خط مشخص آیا این می تواند باشد؟

هراسان با ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود تماس گرفتم. دفتر تعطیل بود. من در محل کار با شوهرم تماس گرفتم. "من فکر می کنم که سقط می کنم" راهی نبود که می خواستم این اعلامیه بارداری را رهبری کنم.

OB-GYN من خواستار کار خون شد و من همه به بیمارستان دویدم. طی 5 روز آینده میزان hCG من را ردیابی کردیم. هر روز دیگر منتظر تماس های نتیجه ام می ماندم و متقاعد شدم که خبر بدی خواهد بود ، اما اعداد نه تنها دو برابر شدند ، بلکه سر به فلک می کشیدند. واقعاً داشت اتفاق می افتاد. ما باردار بودیم

وای خدای من ، ما باردار بودیم.

و درست همانطور که شادی به وجود آمد ، ترس نیز ایجاد شد. غلتک خاموش بود و دوباره در حال اجرا بود.

یادگیری زندگی با ترس و شادی - همزمان

وقتی صدای ضربان قلب کودک را شنیدم ، در یک اتاق اورژانس شهر نیویورک بودم. درد شدیدی داشتم و فکر می کردم سقط می کنم. کودک سالم بود.

وقتی فهمیدیم پسر است از خوشحالی پریدیم.

وقتی در سه ماهه اول روزی بدون علامت داشته باشم از ترس گریه می کنم که او را از دست می دهم.

وقتی احساس کردم او برای اولین بار لگد می زند ، نفس من را گرفت و نام او را گذاشتیم.

هنگامی که شکم من نزدیک به 7 ماه طول کشید تا نشان داده شود ، مطمئن شدم که او در خطر است.

حالا که من نشان می دهم ، و او مانند یک برنده جایزه لگد می زند ، من ناگهان خوشحال شدم.

ای کاش می توانستم به شما بگویم که ترس ها به طرز جادویی این بارداری دوم را از بین بردند. اما من دیگر مطمئن نیستم که ما می توانیم بدون ترس از دست دادن عشق را دوست داشته باشیم. در عوض ، من یاد می گیرم که پدر و مادر داشتن در مورد این است که باید یاد بگیرم که همزمان با شادی و ترس زندگی کنند.

من می فهمم که هرچه چیزی گرانبها باشد ، ترس ما از بین رفتن آن بیشتر است. و چه چیزی می تواند با ارزشتر از زندگی که در درون خود ایجاد می کنیم ، باشد؟

سارا ازرین انگیزه دهنده ، نویسنده ، معلم یوگا ، و مربی معلم یوگا است. مستقر در سانفرانسیسکو ، جایی که با شوهرش و سگ آنها زندگی می کند ، سارا در حال تغییر جهان است ، و هربار یک نفر را به خود عشق می آموزد. برای اطلاعات بیشتر در مورد سارا لطفا از وب سایت او بازدید کنید ، www.sarahezrinyoga.com.