ناباروری: تنهاترین باشگاه که من تا به حال متعلق به آن بودم

محتوا

• به دلیل تابوی پیرامون ناباروری ، تنها با درد روبرو می شوم
• Science Science Baby ما ، و احساس ناپدید ماندن در مورد بیشتر

طرف دیگر اندوه یک سریال درباره قدرت تغییر ضرر در زندگی است. این داستانهای قدرتمند شخص اول دلایل و روشهای زیادی را که ما با آن اندوه را تجربه می کنیم و حرکت به یک عادی جدید را کشف می کنند.

رابطه عشق و عمدتاً نفرت من با سیستم تولید مثل من به بعد از ظهر یکشنبه مشخصی برمی گردد که در کلاس هشتم بودم.

من هنوز ادعا می کنم که بدتر شدن روزم بدترین روز بود. من نمی خواستم جشن بگیرم در عوض ، من کل روز را در اتاق خواب خود پنهان کردم به این امید که این فقط از بین برود.

احساسات من در سالهای دانشگاه من فرار کرد. گذراندن دوره من مثل گرفتن دقیقاً همان چیزی بود که برای کریسمس می خواستید.

آره! پسر سرانجام ، من فکر کردم شما هرگز به اینجا نمی رسید! آن رقص شاد و کوچک صندلی توالت به این معنی بود که هر تفریحی که در آن ماه داشتم می تواند کمی طولانی تر باشد.

و چند سال بعد ، وقتی متاهل شدم ، آرزو می کنم دوره من مثل اینکه تمرکز خود را بر حرکت یک شی با ذهن خود داشته باشم. وقتی درد دل و گرفتگی در لگن من حل شود ، من می دانم که ما ، باردار نیستیم.

من قبل از اینکه سرانجام به دکتر بروم ، این بازی را با خودم 31 ماه پشت سر هم انجام دادم.

هر زنی که همیشه باردار شده و خانواده خود را ترجیح دهد ، می داند که چرخه خود را نزدیکتر از اعلان حمل و نقل در مورد شراب می بینید.

نزدیک به سه سال ، تخمک گذاری خود را پیگیری می کنم ، روزهای خاص جنسی را هماهنگ می کنم ، و بعد از آن نفس می کشم به امید اینکه دوره من ظاهر نشود.

ماهها بعد از ماه ، فقط یک نقطه قرمز کوچک به معنای وجود تلاش برای دو خط صورتی نبود.

با افزایش ماهها و تبدیل شدن به سالهای تلاش ، احساس می کنم بیشتر و بیشتر شکست خورده ام. من نسبت به اطرافیانم که بی زحمت حامله می شوند ، ناراحت شدم. من هر کاری که تا کنون انجام داده ام را زیر سوال برده ام که ممکن است روی باروری من تأثیر داشته باشد یا کارما بد را به راه من وارد کند.

من حتی یک احساس حق طلبانه بیش از حد ایجاد کردم. من و همسرم با مدرک دانشگاهی و وام ازدواج کردیم - مردمی خوب که به جامعه ما بازگشتند. چرا بعضی از اعضای خانواده نوجوان ما یکی را دریافت کردند ، چرا لیاقت یک کودک را نداشتیم؟

برخی روزها پر از غم و اندوه عمیق ، و روزهای دیگر پر از خشم تحریک پذیر بود.

زمان بین رابطه جنسی عالی کودک و علامت گفتن که این کار واقعاً احساسی نیست. من همیشه به آن اعتماد داشتم این جلسه آن را انجام داد ، این یکی بود

40 هفته را زودرس حساب می کردم تا ببینم چه موقع کودک ما فرا می رسد. این زمان به معنای یک کودک کریسمس بود ، یا آن زمان ممکن است همزمان با دادن یک مادربزرگ و مادربزرگ برای تولد یک نوزاد جدید باشد ، یا اینکه یک کودک بهاری چه خوشحال کننده ای خواهد بود.

اما من در نهایت خودم را پیدا می کنم که به یک تلاش ناکام دیگر خیره شده ام ، یادداشت های مدادی را در تقویم پاک کرده و دوباره منتظر همه چیز هستم.

به دلیل تابوی پیرامون ناباروری ، تنها با درد روبرو می شوم

ناباروری تنهاترین باشگاهی است که من تاکنون به آن تعلق داشتم.

هیچ کس واقعاً نمی تواند با آن همدلی کند. حتی مادر و بهترین دوست زندگی شما فقط می توانند بگویند "متاسفم."

آنها نمی دانند چه کاری انجام دهند. شما نمی دانم چه کنم. شریک زندگی شما حتی نمی داند چه کاری انجام دهد.

این یک چیز است که شما هر دو می خواهید به یکدیگر بیش از هر چیز دیگری بدهید ... و شما به سادگی نمی توانید.

من خوش شانس بودم که شریکی داشتم که همه با من بود - ما غم و اندوه و بار و بعد از آن جشن ها را به اشتراک گذاشتیم. ما توافق کردیم که این ناباروری "ما" است ، چیزی که باید در کنار هم قرار بگیریم.

ناباروری در تابو و شرم پوشانده شده است ، بنابراین احساس می کنم نمی توانم علناً در مورد آن صحبت کنم. فهمیدم که اطلاعات کمی وجود دارد که در واقع می توانم با آنها ارتباط برقرار کنم یا با آنها ارتباط برقرار کنم. من مانده بودم که یک اشتیاق اولیه را با خود داشته باشم و قطعات شکسته خود را مدیریت کنم.

به جای اینکه بتوانید آن موضوع دردناک - ناباروری - را عمیق بکشید و آن را نادیده بگیرید ، اعلامیه ویژه چراغ قرمز برمی گردد. هر ماه ، شما مجبور به آشتی دادن تمام آنچه احساس می کنید و می خواهید و به خاطر آنها صدمه می بینید می باشد.

هرچه می توانستم بین چرخه ها احساساتم را مدیریت کنم ، هر ماه مجبور می شوم دقیقاً جایی را که در آن قرار داشتیم به خاطر بسپارم و دوباره به ناامیدی شدید بازگردم.

ناباروری زندگی ما را مانند ویروس آلوده می کند.

من فکر می کنم حالم خوب بود ، با او آرامش برقرار کردم ، فقط زندگی خود را به همان اندازه سعادتمند و کاملاً زندگی کنیم که می توانستیم به عنوان یک فرد عادی به زندگی بپردازیم. اما همیشه در هر حمام کودک منتظر من بود ، جایی که غم و اندوه خوب می شد و مرا به حالت حمام حمام می فرستاد.

همیشه منتظر من بود که یک غریبه در هواپیما از من بپرسد که من چند کودک دارم و نیازی به گفتن ندارم.

همیشه منتظر من بود که یک خاله خوش اخلاق در یک عروسی ما را به خاطر اینکه کودک به او ندهیم با او بازی کند ، مورد توبیخ قرار می دهد ، همانطور که نیازهای او در این سناریو از ما بزرگتر بود.

من می خواهم یک کودک و یک خانواده - به عنوان مادر باشم - بیش از هر چیزی که تا به حال در زندگی خواستم.

و از دست رفتن آن - حتی اگر هنوز نمی دانستم واقعاً گم شده ام - مانند یک ضرر بود.

Science Science Baby ما ، و احساس ناپدید ماندن در مورد بیشتر

ما قبل از مراجعه به پزشک برای کمک به مدت دو سال سعی کردیم به تنهایی باردار شویم.

این اولین ملاقات پزشک به چهارماهه نمودار شدن دمای پایه بدن تبدیل شده است ، که این امر به شوهرم تبدیل شده است که قسمتهای وی را بررسی کرده است ، که این امر به تشخیص عدم وجود مادرزادی ویز دفن ها تبدیل شده است ، که به چهار سال دیگر انتظار و صرفه جویی در مورد تبدیل شده است. 20،000 دلار چرخه لقاح آزمایشگاهی (IVF).

پول نقد از جیب بیرون

ما سرانجام پس از پنج سال تلاش ، انتظار و امید ، در سال 2009 روند IVF را طی کردیم.

مسلماً خوش شانس بودیم. چرخه اول ما موفقیت آمیز بود ، خوب بود زیرا ما با یک برنامه یک و دو توافق کردیم: یا این کار می کرد ، یا ما حرکت کردیم.

خود این چرخه وحشیانه بود - از نظر عاطفی و جسمی.

67 روز تزریق متوالی داشتم (در تابستان گرم کانزاس) ، گاهی اوقات دو بار. تک تک فشارها احساس پیشرفت می کردند ، اما به من هم یادآوری می کردند که همه اینها چقدر ناعادلانه است.

با هر فشار ، می توانم از هر 20 میلی لیتر تزریق زیر پوست خود 20 تا 1500 دلار را حس کنم.

اما ارزشش را داشت.

ما نه ماه بعد دختر کاملاً سالم و زیبایی داشتیم.

او اکنون 8 ساله است ، و قدردانی من از او هیچ محدودیتی نمی داند. دوستان ما او را کودک عزیز می نامند. و برای من و قول شوهرم به یکدیگر صادق است ، او تنها ماست.

ما یک سه بسته کاملاً محکم درست می کنیم. در حالی که من در این مرحله نمی توانم تصور کنم که زندگی ما به شکلی دیگر است ، اما اغلب دشوار نیست که تعجب کنیم که با نداشتن فرزندان بیشتر چه چیزی را از دست دادیم.

برای مدت طولانی مردم سؤال می کردند که آیا فرد دیگری هم داریم یا خیر. ما در مورد آن فکر کردیم ، اما توافق کردیم که از نظر عاطفی ، جسمی و مالی دیگر قمار IVF دیگری در ما نداشته باشد. اگر همین کار را نکرد ، من شکسته می شوم. ویران.

بنابراین ، در حالی که من با داشتن یک فرزند تنها (که بسیار عالی است) صلح خود را برقرار کردم و با آن سرنوشت ساز شدم که سرنوشت با یک دست ما روبرو شد و ما راه خود را به سختی در دیگری قرار دادیم ، من نمی دانم که آیا واقعاً میل خواهم کرد؟ داشتن فرزند دیگری

غم و اندوه ناباروری ، حتی بعد از اینکه به ظاهر غلبه کرده اید ، هرگز به طور کامل از بین نمی رود.

هر بار که دوستانتان عکسی را منتشر می کنند که به تجلیل از بارداری خود می پردازد منتظر شما هستند و می فهمید که دیگر هرگز نمی توانید از اخبار بارداری خود لذت ببرید.

هر بار که دوستانتان بزرگان خود را با جوانترین جوان خود معرفی می کنند منتظر شما هستند و کوتاه بودن اینترنت می تواند شکسته شود ، اما شما هرگز نمی دانید که چه چیزی دوست دارد.

هر بار که کودک شما به یک نقطه عطف برخورد می کند منتظر شماست و می فهمید که این مهم نیست که در اولین جشن به ارزش جشن باشد بلکه هیچ کس دیگری وجود نخواهد داشت.

این منتظر شماست که متوجه شوید دقیقاً مثل همه افرادی بودید که به مدت نه ماه سعادتمندی راحت تصور کردند و در یک فشار بزرگ شما به باشگاه ناباروری بازگشتید.

این روزها ، من یک هیسترکتومی را سرگرم می کنم ، زیرا از زمان بارداری ، ماهانه دو دوره دارم. هرکدام به من یادآوری می کنند که آنها بسیار بی معنی هستند و چنین اتلاف وقت من هستند زیرا هیچ چیزی از نتیجه آن حاصل نمی شود.

من می خندم که چقدر دور و برم با این پدیده در زندگی من همراه بوده است ، و چگونه شروع به صحبت با دختر خودم در مورد دوره ها کردم.

این رابطه درگیر با چیزی که من هیچ کنترلی بر آن ندارم - هنوز چیزی که آنقدر زندگی من را دیکته می کند - همچنان بر من حاکم است.

در بعضی روزها سپاسگزارم ، زیرا این بزرگترین هدیه من را برای من به ارمغان آورد. در مورد دیگران ، این هنوز به من یادآوری می کند که هیچ وقت نفهمیدم که چه احساسی دارد چسبیده به چوب بچرخد و روند زندگی من را برای همیشه تغییر دهد.

آیا می خواهید داستانهای بیشتری را از افرادی که در حال عادی شدن هستند ، بخوانید زیرا با لحظات غم و اندوه غیرمنتظره ، تغییر دهنده زندگی و گاهی اوقات تابویی روبرو می شوند؟ سری کامل را بررسی کنید اینجا.

برندی کوسکی بنیانگذار آن استاستراتژی Banter، جایی که او به عنوان یک استراتژیست محتوا و روزنامه نگار سلامت برای مشتریان پویا فعالیت می کند. او روحیه سرگردان دارد ، به قدرت مهربانی اعتقاد دارد ، و در کوهپایه های دنور با خانواده اش کار و بازی می کند.